***

Gwiezdne konstelacje i ludzkie pary

Wszystko mieni się i błyszczy z oddali

Księżyc powoduje przypływ srebrzystej fali

Uczucia przychodzą i jedne na drugie nachodzą

Biją się o prym w sercu śmiertelnika

Tak wątłe i nietrwałe a po stokroć zajadłe

Raz głaszczą raz biją tonąc w wirze rzeczywistości

Żywiołu nie uspokoi jednak nikt ani nic

Jako samotny żeglarz przemierzam rzeki i oceany

Szukam piękna i miłości pośród wód bezmiaru

Czekam aż na horyzoncie tuż pod zaranną gwiazdą

Dostrzegę tą wyspę na której osiądę

Póki co jednak błądzę i próbuję

Z lekka się uzależniłem

Od morza nieprzewidywalnego acz fascynującego

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • Buziak 13.08.2018
    A moje serce jak kompas, prowadzi mnie do wyznaczonego celi.. Wybacz, ale bardzo podoba mi się tematyka twoich dzieł. Dopisuje tylko moją wizję malutkiego elementu całości, by dopełnić obraz. :)
  • Buziak 13.08.2018
    *celu
  • maga 13.08.2018
    Przeszedłem jak prąd w przewodzie. Gwiezdne konstelacje, błysk i powiew srebrzystej fali. Bardzo mi się podobało 5)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania