a gwiazdy spadają wysoko

znalazłam ciepło w innych dłoniach

i śmiać się uczę

znów z pamięci

kiedy w sukience z mgły dzierganej

rosą karmiłam

każdy ranek

w kominku ogień baśnie prawi

za oknem

biała peleryna

i oczy inne już nie maska

gdy czas ze złości

drzwiami trzaskał

choinka w złocie małe szczęścia

więc piszę wiersze

siebie szukam

może w stajence gdzieś pod sianem

są odpowiedzi

zapisane

Komentarze (20)

Angela 16.12.2018

Bardzo znajome, bardzo trafne... Kiedyś.

betti 16.12.2018

Dziękuję, Angela.

Francis - Gorzalka 16.12.2018

Moim zdaniem szczerze nie żeby z pobudek czysto złośliwych napiszę parę uwag.

- znalazłam ciepło w innych dłoniach... dłonie i ciepło to słowa bardzo wytarte, wiele jest zamienników?

- kiedy w sukience z mgły dzierganej... a to już wyświechtane do bólu

Następne też...

- rosą karmiłam każdy ranek... rosa i ranek

- w kominku ogień baśnie prawi... trochę patosem pojechało

i jeszcze to...

- może w stajence gdzieś pod sianem... stajenka i siano to normalność i takie pospolite

Nie poruszyłaś umysłu tym razem Poetko, taki sobie wierszyk. oD

betti 16.12.2018

Odopwiadam więc na zarzuty...

dłonie i ciepło - zależy w jakim kontekście pisane, tutaj wydaje się być poprawne

sukienka z mgły dziergana - poproszę o przykłady wyświechtania, bo nie znalazłam

rosa i ranek - też uzależnione od kontekstu

w kominku ogień baśnie prawi - zgadzam się, że patos

w stajence gdzieś pod sianem - nie znalazłam niczego w tym kontekście, co mój. Jeżeli takie pospolite poproszę o przykłady.

No cóż nie każdy musi fruwać, niektórzy lubią pełzać.

Pozdrawiam.

Zaciekawiony 16.12.2018

Takie bajkowe.

betti 16.12.2018

Zaciekawiony to przez ten śnieg za oknem. Rano otworzyłam oczy, a tu tak pięknie... i poleciało.

Dzięki za wizytę.

AnonimS 16.12.2018

A ja daję maksa. Nastrojowo świąteczne lekko sìę czyta. Z przesłaniem na koniec o szukaniu odpowiedzi, co czyni każdy z nas.

betti 16.12.2018

Dziękuję, Anonimie.

Pozdrawiam.

Maurycy Lesniewski 16.12.2018

Chyba to Twój starszy wiersz, nie mowię, że zły, bo mi się podoba, ale nasuwa mi się w pamięci przez sposób jego zapisu i naturalność, do jednego z Twoich wierszy, który podpisałaś jako jeden z dawnych. Tu odczuwam tamtą Ciebie i nie wiem czy rzeczywiście jest to starszy utwór, czy po prostu wróciłaś do poprzednich myśli, ale dla mnie bardzo ok.

betti 16.12.2018

Nie, Maurycy to dzisiejszy, widocznie nadal tkwi gdzieś we mnie tamta naiwna, sentymentalna dziewczyna...czasami dopuszczam ją do głosu, a tak w ogóle to ten śnieg za oknem, choinka - to zawsze na mnie działa.
Dzięki za komentarz. Pozdrawiam.