akrobacja
tańczę
jak pająk wiruję na cienkiej linii
aż do fatamorgany
kiedy odnajduję drogę do domu
jest za ciemno
by zobaczyć światło
wtedy wyobrażam sobie ciepło
schowane pod śniegiem
a za oknem znowu jesień
i to samo wspomnienie
tylko teraz nikt już nie rysuje serc
Komentarze (54)
jest za ciemno
by zobaczyć światło
Prosto i pięknie.
pająki jesien i serca
Tylko się wydaje.
Teraźniejszość zamknięta, zaklęta w tym, co było, ale co nadal w nas żyje...
Pozdrawiam.
"wtedy wyobrażam sobie ciepło
schowane pod śniegiem" - to jest bardzo ładne.
Całościowo nie mój próg czuciowy.
by zobaczyć światło.
Żyjemy w martwym punkcie - jak ciepło schowane pod śniegiem.
Kapitalne! Naprawdę, jak się coś wie o pozbawionych materii fotonach,które przemierzają wszechświat od miliardów lat... mocna metafora bezradności, końca.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania