Bałwan

Tu w pokoju siedzę ja, tam na zewnątrz mój przyjaciel bałwan

Oboje bardzo się różnimy, ja ruchliwy i wygadany, on milczący i stojący w bezruchu

Lecz mamy jedną rzecz wspólną – serce

Jego serce jest z lodu zrobione, lecz choć zimne ma w sobie czułość

Daną nań przez ręce dziecięce które go stworzyły

On cieszy się krótką lecz intensywną porą kiedy śnieg spada z nieba, kiedy może on trwać spokojnie

Moje serce bije żywo nieprzerwanie, lecz choć gorące ma w sobie mrok zimny

Zaszczepiony nań przez lęk który nadszedł znienacka

Ja cierpię, bojąc się skrzywdzić me serce jakąkolwiek falą gorąca, falą uczucia

Jakże zazdroszczę bałwanowi spokoju ducha