Wierszee <*> Bestia Na Dolinie Jozafata

[Tekst jest rzecz jasna: metaforą...]

~~~//~~~

bestia spija brud z tego świata

wierci ryjkami w trupich zakątkach

lecz jest niechlujna i bałaganiarz

ma to w zadzie kto bajzel posprząta

walą się domy zgrzytają blachy

wnętrzności jak długie śliskie pnącza

rozkosze mordu drgają falują

nie zaprzestaje początku końca

wtem mały chłopiec czysty niewinny

serce miłością przedsionki wypełnia

stopuje bestię mówiąc przebaczam

ta ze zdziwienia usnęła wredna

na zwłocznej połaci śpi jak zabita

zmienia swe myśli innym nieznane

a chłopiec siedzi i metodycznie

zakończył gardła jej podcinanie

słońce świeci znowu radośnie

trwają wokół wiosenne porządki

ziemia wilgotna od łez przelanych

z nienawiści i przez rozłąki

czas mija szybko życie się toczy

każdy czym innym swe życie zdobi

a stary człowiek na łożu śmierci

rozmyśla o tym co kiedyś zrobił

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

na jozafata stoi dolinie

nagrodę otrzymam już niebawem

lecz słyszy ty gorszy byłeś od bestii

z miłości zrobiłeś fałszywą zdradę

no jak tak można wszak tyle istnień

uratowała przebiegłość moja

a teraz słyszę że mój postępek

podlejszy był od tego potwora

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

nagle zewsząd okrzyki zdziwienia

przed tronem stoi bardzo spłoszona

wtem wszystkim szczęki aż opadają

bestia została właśnie zbawiona