Bezdomne dywizjony

Nie pamiętacie już naszego bohaterstwa

Gdy bez ziemi przylecieliśmy nad wasze niebo

By uchronić wasz naród przed faszystowskimi szponami

Zapominając czym jest paraliżujący strach.

Marzyliśmy tylko o smaku wolności

Której tak zaciekle broniliśmy nad waszym niebem

Walcząc jak starożytni spartanie

Bez strachu znów walczyliśmy.

Byliśmy ciągle w waszych gazetach

Nazwaliście nas swoimi bohaterami

Gdy ujrzeliście nasze podniebne wyczyny

Pragnęliście nas mieć nad głowami.

Lecz gdy nastał rok czterdziesty piąty

Nasza walka się nie skończyła

Gdy sprzedaliście nas w Jałcie

Czy zapomnieliście już, że broniliśmy was?