Bezlitosna natura

Uderzyłem sercem o ziemię,

aby wzniecić w niej uczucia,

brunatną glebę w łzy zamienić.

 

Pragnę by drzewa gubiły liście na pogrzebach,

by trawa żółkła po śmierci właściciela.

Żeby niebo płakało po wypadkach,

żeby las przychodził do ofiar ze współczuciem.

 

Serce moje próbuję przebić tę skałę,

i poci się wypluwając nadzieję.

 

A natura w postanowieniu stalowym,

nie potrafi współczuć człowiekowi,

a ja odchodzę niech ktoś inny się stara,

wzbudzać w niej cząstki emocji.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • Anonim 26.02.2017
    bo natura taka jest - naturalna.
    porywcza i nachalna.
    5 :)
  • Ryszard Radwan 27.02.2017
    Raczej stała i zimna, dziękuję za komentarz :)
  • Karawan 26.02.2017
    Nie Natura Tobie ale Ty Naturze - upraszam nie zmieniać porzadku świata na którym jeno przelotnie nasz bylejaki gatunek przebywa! Za tekst 5
  • Ryszard Radwan 27.02.2017
    Trzeba odcisnąć własną piętę na tym padole gdzie dane nam wodzostwo :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania