Średnia ocena: 4.7  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (9)

  • KarolaKorman 23.03.2018
    ,, odwrócił się i wskazał'' - dużą, bo nie gębowe
    ,, – młody Pomorzanin'' - też dużą
    ,,uśmiech a w jadowicie '' - przecinek przed a
    ,,iż poczuł jak '' - przed jak
    ,, a on siedział tylko i zaciętymi ustami wpatrywał się wyciągnięte prze nim jego własne bose stopy.'' -
    a on siedział tylko z zaciętymi ustami i wpatrywał się w wyciągnięte przed nim jego własne bose stopy.
    ,,– wycedził Niedźwiedź parskają w pięść. '' - – wycedził Niedźwiedź, parskając w pięść.
    ,,Wiemy co o nas '' - przecinek przed co
    ,,pomyślisz to pewnikiem '' - przed to
    ,, A wszystko to robimy to '' - nie mam pewności, ale pierwsze to zamieniłabym na co i przed drugim przecinek
    ,,, jest Wielecka armia to nie mogłeś '' - przecinek przed jest zbędny, ale daj przed to
    ,,Miestwin, przyglądał się'' - bez przecinka
    ,,Istotnie opowiadano'' - po istotnie pasowałby przecinek, by zaakcentować
    ,, historiach, związani byli '' - bez przecinka
    ,,– wyrzekł powoli,'' - wolno, bo w zdaniu wcześniej masz ,,powolni''
    ,,wiedzieć o wszystkim co znajduje'' - wiedzieć o wszystkim, co się znajduje
    ,,ani chybi'' - z przecinkami z dwóch stron
    ,,z chęciom zaimponowania sławnych wojowników,'' - sławnym wojownikom
    ,,ta rozmowa tym więcej '' - przecinek przed tym
    ,, odpowiedzieć jakby uznając,'' - przed jakby
    ,,wiedział co robić.'' - tu mam dylemat, ale chyba przed co, bo: Wiem, co robię. Myślę analogicznie, ale jak wspomniałam, pewności mi brak
    ,,To powiedziawszy zamilkł'' - przecinek przed zamilkł
    ,,przemówił, głośno i wyraźnie a w głosie'' - ten przecinek wywal, a daj przed a
    ,,Jeśli nam się powiedzie czeka nas nieśmiertelna sława!'' - przecinek przed czeka
    ,,– jeden z mężczyzn wstał machając '' - Jeden i przecinek przed machając
    ,, – warknął zwracając się'' - przed zwracając przecinek
    ,, – wysapał Czcibor wybałuszając '' - przed wybałuszając
    ,, – spytał Czębor podejżliwie unosząc brew.'' - podejrzliwie i przecinek przed unosząc
    ,, o nas mówić żeśmy ''- przecinek przed żeśmy
    ,, nie przyznać Ci racji...''- małe ci
    ,, poczuł jak pod ich ciężarem '' - przecinek przed jak
    ,,Masz coś czego chcę! '' - przecinek przed czego
    ,,Chłopak nie wiedział czy wojownik mówi poważnie czy z niego kpi i nie mógł przez to zdecydować czy ma się śmiać czy płakać,'' - przed pierwszym i trzecim czy dałabym przecinek, ale tu pytaj mądrzejszych, bo sprawdziłam tu:
    https://www.languagetool.org/pl/
    i pokazuje, że przed każdym i zgłupiałam :(
    ,,że myślę iż sprawiedliwie '' - przecinek przed iż

    Trochę nabałaganiłeś. Szybkościowe pisanie tak ma, wiem po sobie, ale treść na bardzo fajna. Tchórze teraz zostają, a odważni i pojedzeni idą w bój :) Nie obrazisz się, że dziś nie ocenię. Ślę za to pozdrowienia i to bardzo serdeczne :)
  • Nazareth 23.03.2018
    No nabałaganiłem. Faktycznie, dziś w porywie weny nabazgrałem między dwoma innymi tekstami. To znaczy treść miałem od dawna przemyślaną, tyle że jakoś nie mogę się nigdy zebrać żeby pisać swoje rzeczy. Dziękuję Ci bardzo za korektę, tej mojej fatalnej interpunkcji. Dobrze, że mimo wszystko treść dało się jakoś odebrać fabułę. Bardzo cieszę się z Twoich odwiedzin i również gorąco pozdrawiam
  • KarolaKorman 23.03.2018
    Z tym długim zdaniem z ,,czy'' spytaj kogoś jeszcze, bo nie mam pewności, czy dobrze radzę. Do następnego :)
  • Świetnie operujesz staropolszczyzną, nie wiem czy to wszystko poprawnie i nie obchodzi mnie to, bo klimat opowiadanie jest naprawdę bardziej interesujący dzięki temu. No a historia jako taka, to chyba już jestem jej fanem. Będę czekał na kolejne części.
  • Nazareth 24.03.2018
    Cóż, co do wykorzystania archaizmów i staropolszczyzny, to według mej najlepszej wiedzy wszystko powinno być poprawne. Poza tym oczywiście, że to użycie jest niekonsekwentne, gdyż używam również współczesnej polszczyzny. Uważam że gdybym wszystko pisał archaicznym językiem powstały tekst "trąciłby myszką", dlatego stworzyłem własną stylizację, której zadaniem jet wprowadzenie czytelnika w świat i klimat, ale nie zniechęcenie i znudzenie go poprzez pisanie w sposób niezrozumiały.
    Dzięki za komentarz.
  • Ozar 23.03.2018
    Dziękuje za dedykację. Jak wiesz twoi Bracia Wilcy są obok Wiedźmina Ewoile najbardziej ulubionymi przeze mnie tekstami na opowi. Co do błędów mnie akurat nie rażą. Jako omc historyk zawsze zwracam uwagę na treść, a dużo mniejszą na błędy. Pewnie tu się narażę wielu ludziom z portalu, ale dla mnie dobry merytoryczny tekst, albo ciekawe opowiadanie z błędami jest dużo lepsze, niż pisanie bzdur, albo czegoś nudnego, kiepskiego, ale bez błędów. Te można zawsze poprawić, ale bzdurnego, czy kiepskiego tekstu już nie. Ja osobiście wolę dobry z błędami niż lipę bez błędów. Twoje opowieści są bardzo ciekawe i to zarówno pod względem historycznym, słownictwa, opisów tak ludzi, jak otoczenia i dlatego namawiam cię do dalszego pisania. Jesteś wyjątkowy, bo opisujesz coś, do czego potrzebna jest znajomość tamtych czasów. To nie czysta fantasy, gdzie rycerz może sobie lecieć na smoku, czy mieć ognisty miecz, albo zbroję nie do przebicia itd. W braciach pokazujesz czasy średniowiecza w Polsce i to wymaga wiedzy, a nie tylko wyobraźni. Za to wielki szacunek. Czekam na dalsze części 5+ jak zwykle.
  • Nazareth 24.03.2018
    Bardzo Ci dziękuję Ozarze. Co do błędów w tekście, osobiście wyznaję regułę, że jeżeli nie zaburzają odbioru to nie zwracam uwagi. Jednak zawsze to miłe gdy ktoś poprawi, bo to znaczy, że mu się chce, że zależy.
    Poprawność historyczna to faktycznie wyzwanie, ale takie przynoszące dużo satysfakcji, chociaż pozwalam sobie na asynchroniczności i odchodzenie miejscami, od prawdy żeby fabuła była ciekawsza, bardziej dynamiczna. Dlatego raczej nie byłoby dobrze gdyby ktoś te moje teksty traktował jako źródło informacji, bo wbrew pozorom jest tam dość sporo fantazji wplecionej w fakty.
    Mam nadzieję, że kolejną część uda mi się dostarczyć, wcześniej niż za kolejne dwa miesiące :)
  • Agnieszka Gu 23.03.2018
    Witam,
    W końcu żeś napisał kolejną część! :) Bałam się, że zrezygnowałeś. Super!

    drobiazgi:
    "a on siedział tylko i zaciętymi ustami wpatrywał się wyciągnięte prze nim jego własne bose stopy." - przed
    "– Zostaw chłopaka – wycedził Niedźwiedź parskają w pięść." - parskając
    "A wszystko to robimy to w służbie kniazia Bolesława i ojca jego Mieszka," - to... to

    Drobiazgi powyżej są mało istotne. Sam tekst — wyśmienity! Tematycznie bardzo mi leży. Opowiadania usytuowana w średniowiecznych (i przed średniowiecznych) realiach panujących na naszych ziemiach uważam za niezwykle cenne. Szczególnie, jeśli są dobrze uchwycone i przetkane w ciekawe opowiadanie. Jestem zachwycona tym jak prowadzisz losy i przygody Braci Wilków :) Czekam na cd niecierpliwie ;))
    Pozdrowionka serdeczne :))
  • Nazareth 24.03.2018
    Dziękuję Agnieszko! Tak mnie wychwaliłaś, że aż nie wiem co napisać, serio. Postaram się trzymać poziom w przyszłości :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania