Budujemy nasze życie.

Mury pną się do góry,a ideały poupadały.

Krzyknął ktoś dla nas świat, dla nas świat za mały.

Oplatają ulice stare kamienice

i nowe drogi pod nasze nogi,

a cegieł coraz więcej i więcej

zamurowujemy nasze serce.

Nowe betony, stary świat zburzony

i nowe ogrody dla naszej wygody;

tu betoniarka ,tam betoniarka,

tu nowy most tam nowe parki.

Zbudujemy? tak zbudujemy,

a kto nam świat zbuduje kiedy umrzemy?

Tu zamiast asfaltu nam trzeba

autostrady wprost do nieba.