Poprzednie częściCena

Cena za czyny

Uratować cudze nieznane życie

Podnosząc jego wartość ponad siebie

Sprawiając, że śmierć za nie lekką będzie

Będąca niczym żołnierza obowiązek.

 

Poświęcić siebie dla obcej twarzy

Która nie pozna twego imienia

Będącego dla niej zawsze tajemnicą

Której nie rozwiążą modlitwy.

 

Oddać siebie dla czynów

Których będzie wymagał lud

Nie znający ich wielkiej ceny

Płacąc jedynie zapomnieniem.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • KarolaKorman 01.09.2016
    Piękny wiersz, 5 :)
  • D4wid 01.09.2016
    Zamysł był inny, ale co zrobić gdy jest się tylko narzędziem w rękach weny.
  • KarolaKorman 01.09.2016
    Ładnie powiedziane :)
  • Tina12 01.09.2016
    Wiersz jest piękny. Jakoś tam smutno mi sie zrobiło gdy to czytałam. 5
  • D4wid 01.09.2016
    Czas na smutki już był :) Chcę teraz iść w innym kierunku.
  • Tina12 01.09.2016
    D4wid
    Oby sie udało :)
  • jurijka 01.09.2016
    Mądre 5

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania