Poprzednie częściChcę

Chcę zapomnięc

Wszystko to przygniotło mnie. Dlaczego to tak boli?

Chcę zapomnieć, lecz to wraca. Noc staje się udręką.

Tysiące myśli tylko o jednej. Nie chcę tego.

 

Zabierz proszę moje myśli. One sprawiają, że jestem martwy.

Stoję w miejscu gdyż boję się. Każdy kolejny krok to śmierć.

Umieram z każdą myślą o niej. Jak mam zapomnieć!?

 

Pierwsze łzy spłynęły w czerwcu. Potok łez, którego nie potrafię powstrzymać.

Błagam o pomoc, która nie pomaga. Ranek staje się jak noc.

Maska z uśmiechem przykrywa smutek. Talent, którego nienawidzę.

 

Narodził się wraz z śmiercią. Chciałbym móc to jeszcze zmienić.

Moja psychika na to nie pozwala. Spójrz dzisiaj w moje oczy!

Widzisz w nich tą pustkę? To jedyne co ze mnie pozostało.

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • elenawest 17.11.2015
    :'( smutne. Szkoda, że wciąż pamiętasz o tej, która tak bardzo cię skrzywdziła... Wiem, że trudno o tym zapomnieć, bo częściowo mam jeszcze podobnie... Mam jednak nadzieję, że uda ci się zaznać jeszcze szczęścia i prawdziwej miłości.
  • KarolaKorman 17.11.2015
    Podoba mi się, jak zwracasz się bezpośrednio do czytelnika, ale czasem robisz to tak dosadnie, że aż mnie ciarki przechodzą :)
  • Neli 17.11.2015
    * tę pustkę ;)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania