Chcesz wśród bibelotów.

Chcesz wśród bibelotów na szkatułki dnie.

Razem z nimi schować serce me.

Co bije już ostatkiem sił.

Co liczy, że ty otworzysz przed nim drzwi.

Lecz ty już dawno jesteś skałą.

Rzeźbioną przez deszcze kłamstw.

I nie słyszysz jak cię woła.

Me serce już ostatnim sił.

Wśród bibelotów chwil, powoli milknie.

Serce waleczne, serce do przodu kiedyś rwące.

A dziś co z nim zrobiłeś?

Wbiłeś doń sztylet zatruty trucizną gasnącej miłości.

Przemieszanej z kroplą zazdrości.

Tylko po to.

By powiedzieć mi, że.

Już nie kochasz mnie.