Czasami

Czasami zastanawiam, się jak to jest, być deszczem?

I co dzień w inne spadać miejsce

Podziwiając czyjeś szczęście i nieszczęście.

Czasami zastanawiam, się jak to jest, być wiatrem?

I co dzień inne miejsca zwiedzać

Dając ludziom życiodajne powietrze.

Czasami zastanawiam, się jak to jest, być burzą?

I co dzień niepokój w innym sercu zasiewać

Niszcząc to, co piękne.

Czasami zastanawiam, się jak to jest, być sercem?

I co dzień bić coraz goręcej

W piersi miłości jak tlenu spragnionej.

Czasami zastanawiam, się jak to jest, być księżycem?

I co noc wpatrywać się w gwiazd źrenice

Wiedząc, że one cię nie dostrzegają.

Czasami zastanawiam, się jak to jest, być zakochaną?

I co dzień budzić się cała w skowronkach

Nie myśląc o tym, jakie życie jest krótkie.

Czasami zastanawiam, się jak to jest, być kochaną?

I co noc zasypiać u boku ukochanego

Wiedząc, że świt nas nie rozłączy.

Czasami zastanawiam, się jak to jest, nic nie czuć?

I co dzień ranić wszystkich

W imię zemsty, głupiej i sumieniu obiecanej.

Czasami zastanawiam, się jak to jest, być ptakiem?

I co noc zasypiać na tym samym drzewie

Blisko Ciebie i naszego domu.

Czasami chciałabym zasnąć i obudzić się na wiosnę

I ożyć jak to drzewo

Co czeka na ptaki, miłością dożywotnią złączone.

Ale nam ludziom daleko do zwierząt,

Bo nie potrafimy mówić wprost jak one.