Daj.

Daj mi korale z krwawej jarzębiny.

Daj mi kolczyki z gron winnych.

Daj mi sukienkę z liści jesiennych.

Daj mi wianek cały w jaśminy.

Daj mi koronę z róż herbacianych.

Daj mi buty całe w kasztany.

Daj mi welon z chwil niespodziewanych.

Daj mi obrączkę utkaną ze zbóż szumiących.

Daj mi bransoletkę ze słoneczników złotych.

Daj mi słowo kłamstwo deszczem pachnące.

A potem zaprowadź mnie wprost do bram nieba.

I pozwól mi uwierzyć, że nic więcej mi nie trzeba.

Daj.
Autor: Tina12
Czytano 408 razy
Data dodania: 07.09.2016

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (12)

  • Kasumi Mai 07.09.2016
    Wow! Takie klimatyczne, bardzo mi się podoba. Nie wiem tylko czy nie powinno być "ze zbóż" ale mogę się mylić :)
  • Tina12 07.09.2016
    Możliwe. Dzięki za wizyte
  • KarolaKorman 08.09.2016
    Ileż słodyczy, mimo tego, że podmiot chciałby tylko brać, czuło się, że tak niewiele potrzeba mu do szczęścia, 5 :)
  • Tina12 08.09.2016
    Dzięki wielkie
  • vilemo 08.09.2016
    Fajne. Pełne światła i kolorów. Bo tak powinno wyglądać szczęście! 5
  • Tina12 08.09.2016
    Dzięki wielkie
  • Margerita 08.09.2016
    Pięć bardzo mi się podoba wiersz jest taki biesiadny częściej takie pisz
  • Tina12 08.09.2016
    Haha. Dzięki
  • Margerita 08.09.2016
    Tina12
    ciekawe co u Olgi?
  • Faize Anbare Sultan 08.09.2016
    Kolejny cudowny wiersz, naprawdę podziwiam twoją
    twórczość. Potrafisz idealnie wszystko ująć. Każdy wiersz jest wspaniały. Jak zwykle 5.
  • Tina12 08.09.2016
    Bez przesady. Dzięki
  • Faize Anbare Sultan 08.09.2016
    Tina12. Wcale nie przesadzam ;)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania