Destrukcja

Ledwo tli się

Iskra człowieczeństwa

Ale czym to jest

W morzu ognia

Dwudziestopierwszowiecznego

Przekleństwa

 

Kręgosłupy moralne już dawno

Połamane

Słowa coraz częściej

Na wiatr

W siebie

Rzucane

 

Bezinteresowność

Jak spalony papieros

Powoli się dogasza

Aż przykro patrzeć

Jak ten świat się

Stacza

Średnia ocena: 4.7  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (6)

  • Anonim 22.02.2018
    Zauważyłaś w tym wierszu upadek wartości moralnych, na co wskazuje użycie przez Ciebie słowa "kręgosłup" i nie sposób się nie zgodzić z przesłaniem Twojego wiersza. Tak w rzeczywistości jest, poza wyjątkami, ale ogólnie dużo bolesnej dla człowieka, prawdy zawarłaś :-) I to jest świetne, bo ważne tematy w wierszu, które skłaniają do refleksji, dają, bądź powinny dawać do myślenia i twój tekst taki właśnie jest :-)

    Jeśli mógłbym coś zasugerować:

    W pierszej zwrotce bez słowa "człowieczeństwa"
    W drugiej zwrotce: "Kręgosłupy moralne już dawno ---> bez słowa moralne
    Połamane
    Słowa coraz częściej
    Na wiatr
    W siebie nawzajem ---> bez słowa nawzajem w siebie - wybierz
    Rzucane"
    Pozdrawiam, czwórczka z plusem :-)
  • naczyjul 23.02.2018
    Bardzo dziękuję! A rady na pewno sobie wezmę do serca (:
  • rubio 22.02.2018
    Dobra, 5 za treść, a o formie powiem tyle, że z tym widzeniem świata, z takim charakterem, za parę lat będziesz pisać o tym samym (mam nadzieję), a forma naturalnie się poprawi. Więc, no. Pzdr.
  • naczyjul 23.02.2018
    Mam nadzieję :) super, dziękuję
  • Dekaos Dondi 22.02.2018
    Szczególnie mi podeszła ostatnia zwrotka. Jeżeli świat stacza się - w wielu aspektach - na dno, to jeszcze nie wszystko stracone. Ma się od czego odbić. Gorzej jak nie napotka dna. Pozdrawiam - 4,5
  • naczyjul 23.02.2018
    Dokładnie tak! Dzięki, pozdrawiam!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania