Do poezji

gdybym znów miał ujrzeć

duszę swoją w złoto ubraną

nie jak dziś w koszule dziurawą

lecz ciebie oddać bym musiał

wolałbym do piekieł wzlecieć

 

bo jak to żyć bym miał

bez twych łez na mych policzkach

ran twoich na moim sercu

i tego świata malunku twojego

w moich oczach

 

gdybym oddać ciebie musiał

to bym wzrok stracił

kolor zielony szarym by się stał

uszy wyrwał

nie słyszał już nic

i palce w kamień zmienił

usta i kartki bielą zaszył

umrzeć bym chciał

inaczej nie potrafił

Średnia ocena: 4.8  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • Anonim 20.02.2018
    Witaj D4wid :-) Trafił do mnie Twój tekst ze względu na niektóre, świetne porównania, na przykład:

    "koszula dziurawa", ale...swoja, a nie złota ;-)

    Kolejny:

    "bo jak to żyć bym miał
    bez twych łez na mych policzkach" ---> poezja musi wywoływać silne uczucia :-)

    I jeszcze jeden:

    "i palce w kamień zmienił
    usta i kartki bielą zaszył' ---> bardzo dobre ! :-)

    Pozdrawiam, piąteczka za przesłanie :-)
  • D4wid 20.02.2018
    Smutek czasem pomaga na wenę, pomyślałem sobie jak by to było być szczęśliwym, ale bez poezji.
  • Skryty 20.02.2018
    Wooooo, niedepresyjne?!

    Bardzo dobry wiersz. Życie bez poezji nie było by życiem.

    Pozdrawiam, 5!
  • D4wid 20.02.2018
    Depresyjny świat byłby bez poezji

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania