Dom

Wydawać by się mogło,

że lata oplotły ten dom.

Ciężarem swym, mnogością.

Z przyrodą zwarły szyk,

targają jak żalem,

pod nieba zasłoną.

 

Jednak nie one,

bo chwila

ta jedna tu teraz -

wzywa do powrotu,

przechadzające się tu cienie.

Dom
Autor: Jo-anka
Czytano 296 razy
Data dodania: 08.04.2017

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (12)

  • ówczesny 08.04.2017
    Świetny tekst :) mała uwaga: czy nie powinno być "targają jak żalem pod nieba zasłoną"? Pozdrawiam :)
  • Jo-anka 08.04.2017
    Tak ;) Pozdrawiam ;)
  • Szudracz 08.04.2017
    Wróciłam wspomnieniami, do mojego strego domu. :) 5
  • Jo-anka 08.04.2017
    Pozdrawiam serdecznie ;)
  • KryształoweSerce9766 08.04.2017
    Dom. To takie...dziwne słowo. Podobno dom jest tam gdzie wracasz myślami. Miejsce do którego tęsknisz. Właśnie taki dom kiedyś miałam. Tak miałam. Niestety przez to co czas robi z nami straciłam możliwość wrócenia do niego. Jednak dalej mam go w pamięci. Dziękuję że mogłam w tym wierszu znów w nim zamieszkać oczywiście 5 :)
  • Jo-anka 09.04.2017
    Dziękuję za piękny komentarz, pozdrawiam ;)
  • Pasja 08.04.2017
    Dom to miejsce, którego już może nie być. Ale wracamy wspomnieniami. Przypomniałaś mi dom moich dziadków, którego już nie ma, ale te lata wplecione jak winogron z którego dziadek co roku robił wino. Pozdrawiam
  • Jo-anka 09.04.2017
    Pozdrawiam serdecznie ;)
  • Tanaris 09.04.2017
    Ślicznie ujęte w słowa wiersz o domu :)
  • Jo-anka 09.04.2017
    Dziękuję ;)
  • Ewcia 09.04.2017
    Do domu z dzieciństwa chętnie wracamy we wspomnieniach.Daję 5
  • Jo-anka 09.04.2017
    Pozdrawiam ;)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania