Poprzednie części: Drabble #2 – Reinkarnacja

Drabble # 22 – Posłuchaj mnie czasem

Zaczyna się cichutko – od niesłuchania. Od odwracania wzroku, nie żeby specjalnie czy złośliwie, tylko tak zwyczajnie z braku czasu. Potem rośnie powoli w gardle niesłyszanego, knebluje ciało od wewnątrz, oplata nieprawdziwymi uśmiechami na zewnątrz. Przemienia słowa i łzy na słodkie soki serwowane gościom na przyjęciach, jednocześnie zmywając stopniowo rozmyte w pędzie kolory świata. Obdarza snem bez snów i zmęczeniem przy czwartej kawie. Biegnie na oślep chwytając powietrze, aż w końcu opada z sił. Cisza ewoluuje… Wypełnia przestrzeń pustych pokoi. Wychodzi z siebie i krzyczy. Krzyczy głośno, ale krótko, na chwilę przed zaciśnięciem pętli.

Ostatni oddech czasem zatrzymuje czas, czasem nie.

Następne części: Drabble # 23 – Bogactwo Drabble # 24 – Rozmowy na wysokim szczeblu Drabble # 25 – To skomplikowane

Komentarze (25)

Mane Tekel Fares 27.04.2019

Myślę, że powinnaś to rozwinąć. Wiem, że drabble ma swoje ograniczenia, ale Ty nie musisz się ograniczać. :-)

Justyska 28.04.2019

Dzięki Mane, wiem, że nie muszę, ale na tym polega wyzwanie. Potem będę szaleć:))

sensol 27.04.2019

życie w pigułce. dobre!

Justyska 28.04.2019

Dzięki sensol!

Anonim 27.04.2019

Taki ten tekst zupełnie różny od dotychczasowych. Tu, określiłbym, nasączony poezją, metaforami.
Zgadzam się z pierwszym komentarzem, że to powinno być rozwinięte.
Dobre, bo wywołuje emocje. I tym razem odchodzę bardziej rozbudzony emocjonalnie niż zamyślony.

Pozdrawiam.

Justyska 28.04.2019

Witaj Antoni, zeszłoroczna seria obfitowała w tego typu teksty. Lubię tak pisać. Cieszę się, że przypadło do gustu emocjonalnie.
Pozdrawiam

pkropka 27.04.2019

Bardzo dobre! Zgadzam się z Antonim, rozbudza emocjonalnie. I przy okazji, mimo przebijającego smutku, daje nadzieję. Nigdy nie jest za późno, żeby przyznać się przed sobą, że coś jest nie tak.

Justyska 28.04.2019

Dziękuję pkropko, czasem jednak bywa zbyt późno, oby do tego nie dopuszczać!
Pozdrawiam o poranku!

Dekaos Dondi 27.04.2019

Justysko. Tak mnie się dziwnie skojarzył Twój tekst, z początkiem ''rzeki'' Najpierw cichutkie źródełko, ale im dalej, tym bardziej się rozrasta. Po drodze jeszcze kilka wodospadów, komplikuje nurt. Wpada w końcu do morza, lecz być może jej wstęga z tyłu, zostaje by walczyć.
Pozdrawiam* * * * *

Justyska 28.04.2019

Piękna interpretacja, dzięki DD:))
Pozdrawiam!

Angela 27.04.2019

To prawda, nie słuchamy, bo czasu mało, bo się nie chce i z tysiąca różnych powodów. Umyka nam prośba o ratunek.
Później może być za późno, ale wcale nie musi.
Pozdrawiam.

Justyska 28.04.2019

Tak jest Angelo, dziękuję za refleksję i pozdrawiam!

yanko wojownik 27.04.2019

Odpłynąłem poetycką, forma wzięła górę nad treścią, nie wiem p czym jest,a le pięknie napisane. czytam ponownie - teraz zwrócę uwagę o czym - jak nie odpłynę znowu.

yanko wojownik 27.04.2019

Czy tu ktoś popełnił samobójstwo, a wcześniej nikt nie zwrócił uwagi, że może do tego dojść, bo to zawsze wszyscy są zdziwieni dopiero na końcu?

Justyska 28.04.2019

Właśnie yanko, na końcu zawsze jest zaskoczenie "przecież był/a taki/a wesoła/y".
Dzięki piękne i pozdrawiam!

Agnieszka Gu 27.04.2019

Witam,
Ładne i bardzo obrazowe.
Pozdrawiam

Justyska 28.04.2019

Dziękuję Agnieszko, miło, że zajrzałaś:))
Pozdrówka ślę!

jesień2018 27.04.2019

To jest takie właśnie życie, jakiego staram się nie mieć. Ładnie nazwałaś to, co tak ważne.

Justyska 28.04.2019

Też się staram, dzięki jesień i pozdrawiam serdecznie!

Nachszon 30.04.2019

Przed chwilą obejrzałem koncert Nightwish z 2001 roku "From Wishes To Eternity". Zdaniem moim, a więc tym samym zdaniem wszystkich (specyficzna interpretacja pojęcia subiektywnej oceny) najlepszy wokalnie ich występ, jeszcze z Tarią. Z niesamowitym wirtuozerskim utworem FantasMic A skoro Taria to oczywiście Finlandia, a skoro Finlandia to pomyślałem o Justysce. I dlatego tu jestem. I teraz tak: oglądałem koncert z kochaną żoną, słuchałem Tarii, której głos uwielbiam i pomyślałem o Justysce, której pisanie niezwykle cenię. Mam więc dzisiaj trzy kobiety. Monogamię zawsze uważałem za niepotrzebną i krępującą sankcję kulturową. I tyle. A komentarzem do tekstu jest tym razem piątka ode mnie kliknięta natychmiast po przeczytaniu i nic poza tym :)

Justyska 01.05.2019

Łojej Nachszon, jak mi miło. A wiesz, że Nightwish, przez bardzo długi czas był jedyną muzyką jaka dochodziła z mojego mini radyjka? Wtedy nie zastanawiałam się skąd są, a już napewno nie przyszłoby mi do głowy, że będę mieszkać w Fi. Życie jest nie przewidywalne. I zgadzam się z Twoją oceną, Taria równa się niesamowity wokal.
Dzięki piękne za miłą wizytę i pozdrawiam o poranku!

Canulas 03.05.2019

Ładne i refleksyjne. Co prawda mój stan powoduje, że łapię jakoś tam niekompletne, ale zastanawia i do mego pustego łba się przebija.
Jeszce jeden i zaczynam dzień

Justyska 03.05.2019

Fajnie, że trafia :)

Ritha 04.05.2019

Codzienny pęd niczym cichy morderca. W punkt.

Justyska 05.05.2019

Tak, dobrze to ujęłaś. Dzięki i tu, albo potem tak ogólnie podziękuję:)

Mane Tekel Fares 27.04.2019
Myślę, że powinnaś to rozwinąć. Wiem, że drabble ma swoje ograniczenia, ale Ty nie musisz się ograniczać. :-)
Justyska 28.04.2019
Dzięki Mane, wiem, że nie muszę, ale na tym polega wyzwanie. Potem będę szaleć:))
sensol 27.04.2019
życie w pigułce. dobre!
Justyska 28.04.2019
Dzięki sensol!
Anonim 27.04.2019
Taki ten tekst zupełnie różny od dotychczasowych. Tu, określiłbym, nasączony poezją, metaforami.
Zgadzam się z pierwszym komentarzem, że to powinno być rozwinięte.
Dobre, bo wywołuje emocje. I tym razem odchodzę bardziej rozbudzony emocjonalnie niż zamyślony.

Pozdrawiam.
Justyska 28.04.2019
Witaj Antoni, zeszłoroczna seria obfitowała w tego typu teksty. Lubię tak pisać. Cieszę się, że przypadło do gustu emocjonalnie.
Pozdrawiam
pkropka 27.04.2019
Bardzo dobre! Zgadzam się z Antonim, rozbudza emocjonalnie. I przy okazji, mimo przebijającego smutku, daje nadzieję. Nigdy nie jest za późno, żeby przyznać się przed sobą, że coś jest nie tak.
Justyska 28.04.2019
Dziękuję pkropko, czasem jednak bywa zbyt późno, oby do tego nie dopuszczać!
Pozdrawiam o poranku!
Dekaos Dondi 27.04.2019
Justysko. Tak mnie się dziwnie skojarzył Twój tekst, z początkiem ''rzeki'' Najpierw cichutkie źródełko, ale im dalej, tym bardziej się rozrasta. Po drodze jeszcze kilka wodospadów, komplikuje nurt. Wpada w końcu do morza, lecz być może jej wstęga z tyłu, zostaje by walczyć.
Pozdrawiam* * * * *
Justyska 28.04.2019
Piękna interpretacja, dzięki DD:))
Pozdrawiam!
Angela 27.04.2019
To prawda, nie słuchamy, bo czasu mało, bo się nie chce i z tysiąca różnych powodów. Umyka nam prośba o ratunek.
Później może być za późno, ale wcale nie musi.
Pozdrawiam.
Justyska 28.04.2019
Tak jest Angelo, dziękuję za refleksję i pozdrawiam!
yanko wojownik 27.04.2019
Odpłynąłem poetycką, forma wzięła górę nad treścią, nie wiem p czym jest,a le pięknie napisane. czytam ponownie - teraz zwrócę uwagę o czym - jak nie odpłynę znowu.
yanko wojownik 27.04.2019
Czy tu ktoś popełnił samobójstwo, a wcześniej nikt nie zwrócił uwagi, że może do tego dojść, bo to zawsze wszyscy są zdziwieni dopiero na końcu?
Justyska 28.04.2019
Właśnie yanko, na końcu zawsze jest zaskoczenie "przecież był/a taki/a wesoła/y".
Dzięki piękne i pozdrawiam!
Agnieszka Gu 27.04.2019
Witam,
Ładne i bardzo obrazowe.
Pozdrawiam
Justyska 28.04.2019
Dziękuję Agnieszko, miło, że zajrzałaś:))
Pozdrówka ślę!
jesień2018 27.04.2019
To jest takie właśnie życie, jakiego staram się nie mieć. Ładnie nazwałaś to, co tak ważne.
Justyska 28.04.2019
Też się staram, dzięki jesień i pozdrawiam serdecznie!
Nachszon 30.04.2019
Przed chwilą obejrzałem koncert Nightwish z 2001 roku "From Wishes To Eternity". Zdaniem moim, a więc tym samym zdaniem wszystkich (specyficzna interpretacja pojęcia subiektywnej oceny) najlepszy wokalnie ich występ, jeszcze z Tarią. Z niesamowitym wirtuozerskim utworem FantasMic A skoro Taria to oczywiście Finlandia, a skoro Finlandia to pomyślałem o Justysce. I dlatego tu jestem. I teraz tak: oglądałem koncert z kochaną żoną, słuchałem Tarii, której głos uwielbiam i pomyślałem o Justysce, której pisanie niezwykle cenię. Mam więc dzisiaj trzy kobiety. Monogamię zawsze uważałem za niepotrzebną i krępującą sankcję kulturową. I tyle. A komentarzem do tekstu jest tym razem piątka ode mnie kliknięta natychmiast po przeczytaniu i nic poza tym :)
Justyska 01.05.2019
Łojej Nachszon, jak mi miło. A wiesz, że Nightwish, przez bardzo długi czas był jedyną muzyką jaka dochodziła z mojego mini radyjka? Wtedy nie zastanawiałam się skąd są, a już napewno nie przyszłoby mi do głowy, że będę mieszkać w Fi. Życie jest nie przewidywalne. I zgadzam się z Twoją oceną, Taria równa się niesamowity wokal.
Dzięki piękne za miłą wizytę i pozdrawiam o poranku!
Canulas 03.05.2019
Ładne i refleksyjne. Co prawda mój stan powoduje, że łapię jakoś tam niekompletne, ale zastanawia i do mego pustego łba się przebija.
Jeszce jeden i zaczynam dzień
Justyska 03.05.2019
Fajnie, że trafia :)
Ritha 04.05.2019
Codzienny pęd niczym cichy morderca. W punkt.
Justyska 05.05.2019
Tak, dobrze to ujęłaś. Dzięki i tu, albo potem tak ogólnie podziękuję:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania