Drabble - Kiedy jeszcze byłam człowiekiem
Wyciągnęła ręce. Nagle wszystko stało się takie proste. Była lekka jak piórko, kamień z jej serca leżał gdzieś tam w dole, gdzieś daleko, gdzie nie mogła już sięgnąć. Unosiła się ponad tym. Jej włosy powiewały na wielobarwnym wietrze, a oczy mieniły się tęczowymi łzami. Jej uśmiech podnosił ją coraz wyżej i wyżej.
A on stał i na to tylko patrzył. Też chciał latać jak ona, ale nie mógł. Zwykłe problemy przykuły go do podłoża. W ręce ściskał zmiętą kartkę z krótką wiadomością.
"Dziękuję Ci za wszystko. Za wszystko, co zrobiłeś, gdy jeszcze byłam człowiekiem. Pamiętaj, że Cię kocham!"
Wyciągnął zapałki i zapalił knot. Zamknął biały znicz.
Komentarze (17)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania