Poprzednie części: Drabble - Na zawsze
Drabble - Nieludzko ludzki
- Mistrzyni, czy przyjemnie jest być człowiekiem? - spytał ciekawie robocik.
- Hmm, niech pomyślę. Musi on podejmować wiele decyzji, często bardzo trudnych i skomplikowanych. Wiele razy się smuci, płacze, ale też ma mnóstwo powodów do radości i uśmiechu. Może nienawidzić, lecz również kochać. Patrząc na to wszystko, na te przeciwności, tak, przyjemnie jest nim być.
- Ale... ale - wahał się maluch. - Czy to nie jest trudne?
- Owszem, jest - odparła.
- Dlaczego, więc warto?
- Bo tym większą masz satysfakcję i tym większa twoja radość, gdy ci się udaje.
- Jak mogę to osiągnąć?
- Wystarczy, że będziesz ludzki.
- Czyli jaki? - spytał.
Nieobojętny na radość i smutek innych.
Komentarze (32)
- Bo tym większą masz satysfakcję i tym większa twoja radość, gdy ci się udaje.
Pozdrawiam.
W sumie mi też się ten fragment podoba, mówiąc tak troszku nieskromnie ;D
Również pozdrawiam ;)
chciałem tylko dodać, że "satysfakcję" można różnie rozumieć.
Serdecznie :)
Również pozdrawiam :)
Bardzo fajne drabble. :)
Będąc wybitnym poetą, przy którym cała reszta to zwykli nieudacznicy, najchętniej zajmowałbym się niszczeniem radości innych, udowadniając im, jak złe wiersze piszą. Nie pozostawałbym obojętny na ich radość ze stworzenia czegoś, lecz deptałbym ją ciężkimi buciorami. To takie ludzkie ?
Będąc bogoojczyźnianym patriotą, przy którym wszyscy niepodzielający moich poglądów to „mordy zdradzieckie" oraz kanalie, z największą przyjemnością udowadniałbym, że moja racja jest najmojsza, a bezsilne wkurzenie elementów animalnych i ich smutek na widok upadku tego co latami budowali, napełniałby mnie dumą i zachwytem, jaki jestem wspaniały, piękny, prawdomówny i słuszny. To takie ludzkie ?
Twój sposób jest ciekawy. Tylko musiałbyś udowodnić, że jesteś wybitnym poetą, ale czy zajmując się tylko poezją innych, nie swoją, udałoby ci się to? ?
W drugim przypadku również musiałbyś to udowodnić, lecz czy nie budując niczego własnego, a tylko niszcząc cudze, udałoby ci się to? ?
Masz rację, jest to bardzo ludzkie, gdyż człowiek to przeciwności, przeciwstawne siły.
Nieobojętnym na radość i smutek innych można być na wiele sposobów. Który wybierzemy, to zależy od nas.
No tyle z naszej wolnej woli, ze faktycznie każdy może wybrać. Jak śpiewa Kazik:
"że z tylu różnych dróg przez życie każdy ma prawo wybrać źle"
A no tyle też z niej dobrego, że każdy z nas może się zmienić, bo czemu wybierając jedną drogę mamy nią iść całe życie? W końcu jest ich całe mnóstwo ?
Choć możliwe, że te skrzyżowanie to tak naprawdę wybór, a jeden wybór prowadzi do kolejnego, czyli w tym przypadku do kolejnego skrzyżowania ;)
Jakież to proste, a jakie trudne.
Życzę Tobie i Twoim bliskim świąt w zdowiu.
Dziękuję Marianie. Również życzę Ci przede wszystkim zdrowia oraz szczęśliwych świąt w gronie najbliższych :)
Można by metaforycznie rzec, że dzielenie radości, jest łatwiejsze, ale dzielenie smutku, daje większą radość.
Można też przewrotnie zapytać→Niby dlaczego, Robocik ma się upodobnić do człowieka i wyrzec się swojej tożsamości... Robocika:))
Tak czy siak→mądre drabble→Pozdrawiam
Cóż dobre pytanie. Myślę, że robocik mimo wszystko nie straci swojej robocikowej tożsamości, a z człowieka i tak już trochę ma, gdyż jego Mistrzyni można by rzec, tworząc go tchnęła w niego cząstkę swej duszy, duszy twórcy, którą zyskuję każdy nasz twór.
Również pozdrawiam :)
Świetny tekst, pozdrawiam serdecznie :)
Dokładnie tak, doskonale to ująłeś.
Miło mi, że teks Ci się podobał :D
Również serdecznie pozdrawiam ;)
Może w przyszłości właśnie roboty będą ludźmi i odwrotnie?
Bardzo mądrze to ująłeś, Lisku.
Dziękuję.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania