Drabble → Świat Naszych Ciszy
Z dedykacją dla Książki, która jest moją ulubioną.
-----------------------------//-----------------------------
Czyżby świat, ten który znałem, przestał istnieć?
Pamiętam, że wczoraj z nieba leciały piękne strzępki. Okrzyków radości nie było końca.
Teraz grób. Tu i tam. Nie słyszę nawet siebie.
Okna na noc zostawiłem przymknięte.
Nagle przeciąg. Wazon spada na podłogę w tunelu ciszy.
Wstaję z łóżka. Spoglądam na ulicę.
Zastanawia mnie jedno. Jadą samochody. Kartki fruwają. Ludzie gestykulują. Lecz nie słyszę żadnych dźwięków.
*
Wychodzę na zewnątrz. Czytam pierwszą z brzegu.
„Czy ty nie rozumiesz, co się stało. Przestaliśmy mówić i słyszeć’’
Chwytam następne: „ Zwierzęta słyszą. Mają nad nami przewagę”
„Ale nie mówią’’
„A skąd wiesz?’’
*
Czy wszędzie tak jest?
Komentarze (8)
Masz rację, nie umiemy już rozmawiać, jakby wyrósł mur... nie słyszymy, cud, że jeszcze coś czujemy...
„Ale nie mówią’’
„A skąd wiesz?’ - oto jest pytanie.
"ten którego znałem" -> "ten który znałem"
Pozdrawiam
Pozdrawiam!5+++
Ale w moim przkonaniu, jest to oddanie ''hołdu'' (Autorowi )
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania