Drugie pokolenie- prolog

Rozdział pierwszy

Umarłam lecz żyję ponownie. Byłam żydówką Marią w Auschwitz. A teraz jestem Charlotte, której umarła siostra Franziska. Mam męża Alberta ,wybitnego fizyka i matematyka. Teraz, kiedy postanowiliśmy adoptować dziecko postanowiłam opowiedzieć mężowi o niezapomnianej przeszłości.

Patrzę na swoje różowe kapcie, czuję ciepło kawy trzymanej w rękach i czekam, aż mąż zajdzie na dół i pójdziemy razem na cmentarz. Willow, moja adoptowana córeczka gaworzy w krzesełku.

Hej, ślicznotki- woła brat od progu. Naval jest wysportowanym blondynem o niebieskich oczach ,podobnym do matki. Choruje na białaczkę tak samo ja Franziska.