Poprzednie części: Dusza
Dusza moja
Tam gdzie niebo spotyka się z ziemią, i w milczeniu nad światem czuwa.
Tam moja dusza jest nieszczęśliwa, i zawieszona czeka.
Tylko na co?
Skoro już dla niej ratunku nie ma, bo uciekła i z sercem się rozdzieliła.
Tylko dlaczego?
Może to ja byłam problemem, bo kochałam nie tego co trzeba.
Tylko czemu?
Duszo ty wiesz, że serce nie wybiera do kogo mocniej zastuka.
Tylko dlaczego duszo prubujesz mnie oszukać?
I tam gdzieś w przedsionku innego świata, mówi mi ktoś wracaj jeszcze nie czas.
Tak więc gdzie słońce spotyka się z morzem i na świt czeka.
Moja dusza smutna na ratunek znów czeka.
Komentarze (9)
Moja dusza smutna na ratunek znów czeka". Jestem zauroczony wierszem, ode mnie zasłużone 5 :)
Podobnie jak Neurotyka, urzekł mnie urok Twojego wiersza, 5 ;)
4.5, czyli 5.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania