Uwaga, utwór może zawierać treści przeznaczone tylko dla osób pełnoletnich!
Dziecięca zabawa
Prosta sprawa - lubi dzieci,
rozmawia z nimi, doradza.
Chciałby jednak jeszcze więcej
- na kolanach swoich sadzać.
Dzieci ufne i ciekawe...
wypełniają zalecenia.
Mają frajdę w tej zabawie,
pozwalają na zbliżenia.
Jest wesoło i radośnie,
uśmiechnięte buzie, piski.
Gdy się grymas twarzy zmienia
- jest zbyt późno na domysły.
Te skłonności są znanymi
problemami wszystkich czasów.
Koloratka bywa złudnym
- sanktuarium dla kut..ów.
Komentarze (23)
Dziękuję!
Dziękuję za komentarz.
Dzięki za komentarz :)
Dzięki za kom i ocenkę. ;)
Dzięki za śmiały kom. :)
cyt
Kutas – w XVII–XVIII-wiecznej Polsce chwost (kutas, kwast, chwast – ozdoba szmuklerska postaci pędzla z nici lub sznureczków[1]) na końcu sznura, przypinanego do pasa jako element dekoracyjny. Często stanowił dolne wykończenie co bogatszych szamerunków stosowanych w mundurach wojskowych i habitów. Także element ozdobny niektórych rodzajów czapek (np. szlafmycy) i zasłon.
Jest to także określenie odnoszące się do współczesnych frędzli i pomponów.
pas słucki, pas lity,
Przy którym świecą gęste kutasy jak kity...
(Adam Mickiewicz „Pan Tadeusz”, księga I, Gospodarstwo).
A pacz jacy duchowni są przewidujący, oni nawet w na habitach noszą za przeproszeniem - frędzle! :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania