Dziś powinna zginąć.

Dziś powinna zginąć ostatnia cząstka dziecka.

Lecz ja nie jestem gotowa by marzyć, przestać.

I bez powrotnie porzucić ten świat.

Pełen bajek, kolorów i beztroskich chwil.

I gdyby dało się cofnąć o parę godzin czas.

Przeżyłabym od nowa mój ostatni już nieodpowiedzialny dzień.

Znów gubiłabym rzeczy, słowa i chwile.

Byłabym sobą, choć zginąć bym miała jak motyle.

Kiedy słońce za górą chowa się.

I z ziemią się łączy w oceanie łez.

A dziś to wszystko się kończy.

Bo czas nieubłaganie do przodu mknie.

Więc jedyne co mi zostaje.

To życie godnie przeżyć cię

Średnia ocena: 4.8  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (6)

  • firekostisa 14.08.2016
    Ładny wiersz, ale pisałaś lepsze. 4.
  • Tina12 14.08.2016
    Wiem. I dzięki
  • vilemo 14.08.2016
    Do mnie przemawia. Czas jest nie ubłagany i mknie do przodu jak szalony. Nie można go zawrócić aby powtórzyć szczęśliwe chwile lub cofnąć nieszczęście. 5
  • Tina12 14.08.2016
    Dzięki wielkie
  • deus ex machina 14.08.2016
    Popieram, wiersz bardzo "prawdziwy".
    Ohhh...co ja bym dała, żeby wrócić do czasów dzieciństwa :D
  • Tina12 14.08.2016
    Chyba wszyscy chcą tam wrócić.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania