Eklezjastka Ulla Hahn [*1946]

Minął czas gestów szerokich a czułych

zmęczone ramiona które przytulały

na przywitania i na pożegnania

czas gestów minął szerokich a czułych

 

Odszedł czas trunków słodkich musujących

niebo zatkane. Bo kto pije po mnie

temu ołowiem krew gęsta się sączy

czas trunków odszedł słodkich musujących

 

Przeszedł czas szpilek cienkich obcasików

zwapniał twarzy marmur. Na czole żyły

obrzmiałe nad nimi trawa w siano zamieniona

czas szpilek przeszedł cienkich obcasików

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (6)

  • Szpilka 01.06.2020
    Czyli wszystko przeminie, zostanie tylko zatkane niebo, bo niebo otwarte nie dla wszystkich? Befana, wiersz zaciekawia, ale nie zrozumiałam przesłania do końca, sorry ?
  • befana_di_campi 01.06.2020
    Tu jest oryginał, Kobiecinko Droga:

    http://deutschsprachigedichtung.blogspot.com/2008/04/ulla-hahn-vorbei.html

    Ponieważ sama utożsamiłam się z Autorką tak jak z własną duszą, więc przetłumaczywszy Ją po swojemu, zapisałam niniejszym powyżej :-)

    Serdecznie bardzo :-)
  • Szpilka 01.06.2020
    Aha, trochę mi się rozjaśniło po przeczytaniu oryginału, dzięki ?
  • befana_di_campi 01.06.2020
    To dobrze :)

    Serdecznie :)
  • Szpilka 01.06.2020
    A nawet bardzo dobrze, Kobiecinko Droga, też serdecznie ?
  • befana_di_campi 01.06.2020
    Szpilka :-) :-) :-)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania