Faraon u bram nieba

Nie było lepszego sługi

nad największego złoczyńcę

Rzekł Pan:

Nie usłucha was faraon

by liczniejsze stały się cuda

A faraon go usłuchał

i nie usłuchał

Uczyniłem twardym jego serce

a serce posłuchało

i stwardniało

A gdy zamknęło się nad nim morze

stanął Faraon u bram nieba

[zawiera nieoznaczone cytaty z Księgi Rodzaju]

Komentarze (14)

Wrotycz 27.08.2019

Dobre pisanie. Biblijna stylizacja, z zaskakującym prologiem. Daje po oczach. Nie mam pojęcia czy podszedłeś do treści wiersza z przymrużeniem oka, czy zupełnie na serio wyjaśniasz i rozgrzeszasz boskim planem obecność 'twardych serc'.
Dzieje świata muszą się dopełniać. Rozum się przeciwstawi, serce nie?
Wiersz z rozmachem, temat uniwersalny, czytać Zaciekawionego i się dystansować do jego tezy lub odwrotnie.
5.

Zaciekawiony 27.08.2019

Historia faraona z Księgi Rodzaju jest dobrze znana, ale zawiera w sobie pewien paradoks, który umożliwia odmienną interpretację. A dobre paradoksy to dobry punkt wyjścia dla tekstu, który może wykazać ten paradoks także poza historią z której się wziął. Zwykle zaistnienie paradoksu wynika stąd, że coś wydaje się proste a jest skomplikowane.

krajew34 27.08.2019

Widzę faraon to wejdę, wprawdzie poezji nie lubię, ale zadziwiłeś. Nie spodziewałem się Biblii. :)

puszczyk 27.08.2019

Dobre.
Proste i oryginalny pomysł na treść z innych treści.
To uświadamia jak wiele można w zasadzie cytując, a od siebie tylko puentując.

Zaciekawiony 27.08.2019

Chyba za mało precyzyjnie to określiłem - tekst zawiera nieoznaczone cytaty ale się z nich w całości nie składa. W wersji oznaczonej wyglądałoby to tak:

Nie było lepszego sługi
nad największego złoczyńcę

Rzekł Pan:
"Nie usłucha was faraon
by liczniejsze stały się cuda"
A faraon go usłuchał
i nie usłuchał

"Uczyniłem twardym jego serce"
a serce posłuchało
i stwardniało

A gdy zamknęło się nad nim morze
stanął Faraon u bram nieba