Forma, treść, reguły - felietonik

Naszła mnie bon motowa refleksja: Czym różni się przeszłość od teraźniejszości? Dawniej forma była wypełniona treścią, dziś treść jest wypełniona formą. Stąd może dojmujące uczucie, że cała tak zwana nowoczesność to jeno bełkot reklamy i sterty niepotrzebnych gadżetów zmierzających do powolnego odzwyczajania Ludzkości od jakichkolwiek umiejętności. Po co ci tabliczka mnożenia? Masz kalkulator! Po co ci suwak logarytmiczny? Masz komputer! Po co ci umiętność gotowania? Masz przecież dania gotowe!...

Mój Nauczyciel na dzisiejszym spotkaniu uświadomił mi, że cokolwiek by się nie działo – reguły obowiązują, a to co postrzegamy jako czas spokoju i pokoju jest tylko pozorem. Dowód na to jest trywialnie prosty; Czy Ludzkość prowadzi wojnę z innym rozumnym gatunkiem? Nie?

Zacznijmy od początku. Oto definicja rozumu. Rozum – zdolność do operowania pojęciami abstrakcyjnymi lub zdolność analitycznego myślenia i wyciągania wniosków z przetworzonych danych. Używanie zdobytych doświadczeń do radzenia sobie w sytuacjach życiowych.

A co to jest inteligencja? To „zdolność pojmowania oraz wykorzystywania posiadanej wiedzy w nowych sytuacjach”. Czyli trochę wężej niż rozum.

Czy wobec tego na Ziemi istnieje jakiś, poza człowiekiem, rozumny gatunek? Nie? A Myrmex czyli mrówka? Ale przecież (przyjmując nawet, że jest to spełniający warunki definicji gatunek) nie prowadzimy z nim wojny. Po prostu odsuwamy go z miejsc w których nam przeszkadza. No... A czy przypadkowo każda ludzka wojna to nie było „odsuwanie”?

Niepotrzebne jest bezpośrednie mordowanie. My, ludzie robimy to perfekcyjnie. Niedźwiedź polarny znika, umiera jako gatunek z głodu, bo spowodowaliśmy ocieplenie. Wycinanie Amazońskiego Lasu to zniknięcie całych ekosystemów, których mieszkańcy umrą...

Wróćmy jednak do Myrmex vs Homo. Kto w końcowym efekcie wygra tą wojnę? Reguła mówi, że kto nie potrafi się dostosować – musi zginąć. Owady potrafią w tej sprawie znaczne więcej niż ludzie. Są nie tylko starsze i przetrwały zagładę dinozaurów, ale – przede wszystkim są inaczej zbudowane. Rosjanie kiedyś sprawdzali co stanie się z karaluchem po bombie atomowej. Miał się bardzo dobrze!

Ale co do tego ma forma i treść? Starałem się, aby to co napisałem powyżej, było wypełnione treścią. Forma niestety pozostawia wiele do życzenia. Brak akcji oraz dialogu i kogo obchodzi polarny miś, czy amazońska małpa? Żyjemy tu i teraz, a mrówki, karaluchy oraz inne maluchy nie mają dla nas żadnego znaczenia, nawet jeśli wyobrazimy sobie, że jakiś owadzi archeolog, kiedyś będzie snuł teorie o tym z jakiej to przyczyny zniknął gatunek wielkich stworów – miękaczy pięciokończastych, które z niewiadomego powodu piątą kończynę miały bulwiastą i karłowatą.

Średnia ocena: 4.6  Głosów: 11

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (32)

  • Zdzisław B. 04.07.2017
    Karawanie - czas już mnie goni, widziałem w przelocie drobnostki do poprawy w zapisie. Treść jednak jest dobra, wypełniłeś formę :) 5.
  • Karawan 04.07.2017
    Oczekuję i z przyjemnością poznam! Dzięki. :)
  • Zdzisław B. 04.07.2017
    Karawan Jak napisałem, drobnostki, np.:
    *jeno - jedynie (w narracji pilnowałbym poprawności)
    *Ludzkości, *Nauczyciel, *Amazońskiego Lasu (zapisałbym małą literą; ew. Nauczyciel zostawiłbym, jako nazwę własną, jak rozumiem),
    *Ale przecież - Przecież (unika się rozpoczynania zdania od: Ale, I...)
    *tą wojnę - tę wojnę
    *dostosować – musi; *ale – przede wszystkim - dostosować musi; ale przede wszystkim
    *miały bulwiastą i karłowatą. - miały bulwiastą. (głowa nie jest karłowata w proporcji do pozostałego ciała. Chyba że... rozwinąłbyś ten fragment o "szóstą, karłowatą wypustkę, która u niektórych osobników, zachowanych w całości w bagnie, wyrastała pomiędzy dwiema długimi wypustkami..." ;) )
    - w kilku miejscach interpunkcja.
  • Karawan 05.07.2017
    Zdzisław B. Przede wszystkim wielkie dzięki za korektę! Często pisze jak myślę a "jeno" jest słowem , które we mnie trwa, mimo świadomości, iż jest "passe". Lubię "byłem był", "jeno", "świekrę" - cóż zrobić takie mam narośle językowe. Stąd i "ale przecież" bo mimo kropki to ciąg dalszy myśli.
    Szczerze; nie łapię uwagi "*dostosować – musi; *ale – przede wszystkim - dostosować musi; ale przede wszystkim"
    Natomiast bronił będę bulwiastej i karłowatej kończyny ( bo w porównaniu do pozostałych kończyn to jest ona karłowata- rzecz w tym, że głowa może być uznana za kończynę czy mackę bo sterczy z tułowia).
    Dzięki więc raz jeszcze ;) . Pozdrawiam.
  • Zdzisław B. 05.07.2017
    "świekra" to normalne słowo, oznaczające matkę żony (świekr - to ojciec żony). Obecnie rzadko używane.
    "dostosować musi" oraz "ale przede wszystkim" (bez myślników, są niepotrzebne)
    Pzdr. :)
  • Szudracz 04.07.2017
    Właśnie poruszyłeś istotną dla mnie kwestię, o owadach i nie tylko :) Mrówki to mała cywilizacja, warto się nimi zainteresować :) 5
  • Karawan 04.07.2017
    To przede wszystkim niesamowita organizacja - naprawdę warto!
  • riggs 04.07.2017
    Wyłącz ludziom prąd i wtedy zobaczymy ilu przeżyje 5
  • KarolaKorman 05.07.2017
    ci, co mieli naładowane telefony :)
  • Karawan 05.07.2017
    Nie ma takiej potrzeby. Robimy wszystko by się utrupić bez wyłączania czegokolwiek.Dzięki za wizytę ;)
  • KarolaKorman 05.07.2017
    Trzeba zastanawiać się nad wieloma rzeczami jakie człowiek niszczy dla własnej korzyści, mało kto myśli o tym na co dzień. Pozdrawiam :)
  • Pasja 05.07.2017
    Świetny felietonik o nas, ludziach. Wrzucileś między nas mrówki. Cóż możemy tylko się od nich uczyć pracy i organizacji. To one chyba ze "zwierząt" zbudowały najpotężniejsze imperium na świecie. A my ludzie niestety niszczymy wszystko.
  • Szudracz 05.07.2017
    pasja W świecie owadów mistrzami w budownictwie są termity :)
  • Karawan 05.07.2017
    Nie do końca. Własnej głupoty jakoś nie możemy nawet zacząć niszczyć i to ona na ostatku nas zniszczy. Dzięki za odwiedziny;)
  • Ritha 05.07.2017
    Spawiłeś, że zatrzymałam się na moment, a to ostatnio rzadko mi się zdarza. Trafne refleksje. Psy mają sny i to może jeszcze nie dowodzi inteligencji, ale jednak coś sobie tam w tych główkach myślą. Mój szczeka i rusza łapkami przez sen, przesłodziasznie. Umie różne sztuczki, które być może wykonuje schematycznie i instynktowne, ale wystarczy, że zobaczy smakołyk i już trzyma łapkę w górze. Wkłada łebek do siatki z zakupami (nawet jak nic tam nie pachnie), bo wie, że tam może być coś extra. Ba, zna drogę do domu. Ba, wie którędy idzie się do babci. Jak ostatnio zrobił się "zajączek" na szafce i zniknął, to sprawdziła też za szafką (a nuż tam się schował). Wyczuwa smutek i ból u ludzi, od razu przychodzi i "pociesza". Czasem jak widzę zidiociałych gówniarzy w parku, którzy rzucają sobie nazwajem petardy pod tyłki, i mojego psa, to zastanawiam się kto bardziej wykorzystuje możliwości swojego mózgu. To zwierze nie musi mieć zegarka, żeby pół godziny przed moim przyjściem do domu już wypatrywać z balkonu. Tyle chciałam w temacie. Duże 5 za fajny felieton. Pozdro:)
  • Karawan 05.07.2017
    Mieszkam w blokowisku. Kiedyś marzyłem, że będę mieszkał na skraju lasu, a na podwórku będę miał co dzień gromadę zwierząt - przyjaciół. Mniejsi bracia są inni ale na pewno ani głupi. Wystarczy wyobrazić sobie, że widzimy świat oczami trzmiela, albo postrzegamy go jak węże. Cały system ludzkich wartości bierze w łeb... Dzięki za odwiedziny. :)
  • Angela 05.07.2017
    Dałeś mi temat do rozmyślań i ubolewań na dzisiejszy wieczór. W pełni zasłużone 5 : )
  • Karawan 05.07.2017
    Kochać trzeba nie ubolewać(choć niekoniecznie ludzi;) ) Dziękuję za wizytę;))
  • Lucinda 05.07.2017
    Hm... Ciekawy tekst. Sam początek skojarzył mi się z moją nauczycielką matematyki z liceum, ona całkowicie była przeciwna uproszczeniom, a kalkulatorów nie lubiła i nas też do nich nie przyzwyczajała, chyba że chodziło o zadania z prawdopodobieństwo, bo tam inaczej nie dałoby się podać dokładnych wartości, a do wartości przybliżonych nigdy by nie dopuściła.No ale cóż, możliwości ,,ułatwiania sobie życia" jest coraz więcej i mało kto zastanawia się, jak wokół szerzy się lenistwo i głupota. No ale może nie będę się tu za szeroko rozwodzić i zanudzać, w każdym razie, treść mnie się podobała i bez wątpienia może stanowić dobry punkt wyjścia do rozmyślań.
    Ale jak to mam w zwyczaju, wspomnę też trochę o kwestiach technicznych (mam nadzieję, że to trochę nie będzie zbyt długie). Tak właściwie to zacznę od stylu... Był lekki i przystępny, zadbałeś o ten kontakt z czytelnikiem istotny w formie, jaką jest felieton. Nawet to ,,jeno", które tam wyżej zostało Ci wytknięte, w tym wypadku można by uznać za element zindywidualizowania języka. Tu nie dba się tak bardzo o zasady pisowni obowiązujące w stylu literackim, bo najważniejsza jest cecha komunikatywna. Tak samo z rozpoczynaniem zdań od spójników, nie należy z nimi przesadzać, ale też nie ma ich co tak rygorystycznie traktować. Do poprzyczepiania się zostałaby mi jeszcze interpunkcja, przede wszystkim przecinki, w konkretnych zdaniach, ale jak już jestem taka drobiazgowa, to wspomnę jeszcze o cudzysłowach, które stosowałeś, właściwie jednym, tym, w którym przytaczałeś definicję inteligencji. Nie miałabym nic przeciwko takiemu zapisowi, wręcz podoba mi się on, ale nie podoba mi się niekonsekwencja z tego wynikająca, bo podobnie wcześniej przytaczałeś definicję rozumu z naukowego punktu widzenia, ale tam cudzysłowu nie było, tylko wplotłeś to w treść właściwą. To nic wielkiego, ale, jak mówiłam, jestem drobiazgowa.
    No i na koniec błędy i uwagi odnośnie interpunkcji:
    ,,to (przecinek) co postrzegamy jako czas spokoju i pokoju (przecinek) jest tylko pozorem" - zdanie jest złożone, bo są dwa orzeczenia, w dodatku zdanie podrzędne jest wtrącone w nadrzędne, stąd dwa przecinki - jeden wprowadzający to podrzędne i drugi, po którym wraca się do nadrzędnego;
    ,,A Myrmex (przecinek) czyli mrówka?" - to już zdaniem złożonym nie jest, ale w większości przypadków przed ,,czyli" stawia się przecinki. Wynika to z tego, że słowo to na ogół wprowadza dopowiedzenie. Przekaz zdania zawiera się w pozostałeś treści, a po ,,czyli" znajduje się tylko dodatkowe wyjaśnienie;
    ,,Po prostu odsuwamy go z miejsc (przecinek) w których nam przeszkadza" - przecinek oddziela zdania składowe;
    ,,My, ludzie (przecinek) robimy to perfekcyjnie" - określenie ,,ludzie" ma tu doprecyzować, kim są ci ,,my", i pełni rolę dopowiedzenia, dlatego powinien być z obu stron wydzielony przecinkami;
    ,,Są nie tylko starsze i przetrwały zagładę dinozaurów, ale – przede wszystkim są inaczej zbudowane" - to zdanie skopiowałam, bo zastanawia mnie ten myślnik. Nie widzę w nim uzasadnienia, chyba że chodziło o wydzielenie tego ,,przede wszystkim" dla podkreślenia, co można było zrobić za pomocą myślników, ale byłyby one dwa, natomiast w ten sposób, bezpośrednio po ,,ale" innego powodu nie widzę;
    ,,Rosjanie kiedyś sprawdzali (przecinek) co stanie się z karaluchem po bombie atomowej" - zdanie złożone podrzędnie;
    ,,aby to (przecinek) co napisałem powyżej, było wypełnione treścią" - tu podobnie jak wyżej, tylko zdanie podrzędne jest wtrącone w nadrzędne;
    ,,kogo obchodzi polarny miś, czy amazońska małpa?" - tego przecinka przed ,,czy" nie powinno być, chyba że ta druga część (po ,,czy") przypadałaby jako dopowiedzenie po zastanowieniu, a tu raczej tak nie jest. Przecinek przed ,,czy" stawia się zazwyczaj, gdy wprowadza on zdanie podrzędne, w pozostałych przypadkach raczej nie;
    ,,że jakiś owadzi archeolog, kiedyś będzie snuł teorie o tym (przecinek) z jakiej to przyczyny zniknął gatunek" - przecinek, który dodałam, oddziela zdania składowe, natomiast tego wcześniejszego nie powinno być, bo i nie pełni żadnej funkcji.
    No to się rozpisałam... Mam nadzieję, że dotrwałeś aż tutaj, no i zostawiam 5 :)
  • Karawan 06.07.2017
    Gdybyż wszyscy Światli chcieli zostawiać takie komentarze, to moja odporność na wiedzę wreszcie zaczęłaby ulegać. Baaardzo Dzięki!! <3 !! Nie znosiłem i nie znoszę gramatyki. Nie ! Tak jak i arytmetyki ! Nie ! Myślnika faktycznie zabrakło, bo miał być :'(( po "wszystkim". Co do reszty to problem przecinkowy u mnie jest trywialnie prosty; 1/ nie umiem; 2/ siedzi w głowie zasada, że przecinki stawiamy gdy wtrącamy. Tu jednak spotkałem się z zarzutem, że to spowalnia akcję i tekst robi się "posiekany". Piszę więc jak czuję i szczerze powiem, że gdy popełniam tekst, nie zwracam uwagi na te rozjechane kropki. Potem, gdy go czytam, wstawiam tu i ówdzie wedle tego co słyszę w głowie. Tyle wyznań. Raz jeszcze bardzo dziękuję.
  • Lucinda 06.07.2017
    Karawan, Światłą bym się nie nazwała, bo jeszcze za mało wiem, choć w tym wypadku sama ciekawość sporo pomaga.
    Jeśli chodzi o przecinki przy wtrącaniu i to siekanie, to wszystko zależy od częstotliwości tych wtrąceń i ich rozmieszczenia, a czasem i od formy. Na przykład w narracji opowiadań, jeśli stosuje się długie zdania, które mają sprawić, że czytanie będzie płynne, rzeczywiście warto uważać trochę na to, ile takich dodatkowych wtrąceń się tam umieści, zastanowić się, jaką pełnią rolę, czy wzbogacają, a może utrudniają czytanie. Ale to już dotyczy konkretnych przypadków. Czasem wtrącenia wynikają ze składni, czyli gdy podrzędne jest wtrącone w nadrzędne, wtedy nie ma z nim dyskutować :P
    W tym tekście natomiast więcej swobody dała Ci już forma. Wypowiadasz się w swoim imieniu i chociaż jest to tekst pisany, ma nawiązać kontakt z czytelnikiem, a więc musi być bezpośredni i naturalnie brzmiący. To jest Twoja wypowiedź, w której nikt nie broni Ci czegoś dopowiedzieć, coś rozjaśnić, na coś zwrócić szczególną uwagę, ale i wprowadzić jakiś przerywnik, dygresję... Temu wszystkiemu mogą służyć wtrącenia. Dlatego to, czy tekst jest siekany nie zależy tylko od tego, czy ktoś stosuje wiele wtrąceń, to kwestia przypadku.
    Każdy zabieg ma czemuś służyć, wystarczy zastanowić się, jaki chce się osiągnąć efekt i postarać się go uzyskać dostępnymi środkami.
    Co do przecinków pozostałych, tych wynikających ze składni, instynktowne ich stawianie często nie jest złym pomysłem, ale dla pewności zawsze można zwrócić uwagę, ile w zdaniu jest orzeczeń, wiedząc, że wszystkie muszą być od siebie oddzielone albo spójnikiem, albo przecinkiem.
    No ale znowu się rozpisałam... Wybacz. Znikam, no i polecam się na przyszłość :)
  • Karawan 06.07.2017
    Lucinda I bardzo dobrze (!) ("znowu się rozpisałam"). Bardzo mi brakowało i brakuje takich rozmów-komentarzy. Brak takiego miejsca - Agory, Hyde Parku, czy zgoła zwykłej Spotykalni w której można by porozmawiać bez spamu, bicia piany czy wręcz trollingu. Brak wymiany poglądów na temat preferowanych przez pisujących kierunków. Moje ulubione fantasy to Średniowiecze, niesłychanie ciekawy okres, a wiedza o Nim (jak czytać zamieszczane próbki) niewielka (co postrzega taki laik jak ja!). Twoja Fantastyka (dziękuję za zaproszenie na pewno skorzystam ;) ! ) również... Gdzie indziej Proza pomieszana z Poezją czy próbami...
    Kto wie co to jamb, trochej, daktyl, anapest? Może hobbysta Zdzisław (podejrzewam Go o to) oraz Neuro (Tego też podejrzewam), a reszta? Pisze prozę i powiada ; "biały wiersz". Bez obrazy Ewentualny Nie Adresacie - moje pisanie dalekie jest od Literatury i wiem o tym, ale próbuję uzasadnić dotkliwość braku Spotykalni, która zarówno mnie jak i Pozostałym mogłaby (tak sądzę) pomóc w poprawie jakości tego co pisujemy. Warunek podstawowy - musza istnieć i chcieć pisywać Lucindy, Skoie, Akwusy, Nazy,... z naciskiem na "chcieć pisywać" ! Dziękuję!
  • Lucinda 06.07.2017
    Karawan, niezmiernie miło mi czytać takie słowa. Ja już na ten portal zaglądam bardziej od czasu do czasu, więc i moich komentarzy już się za wiele nie znajdzie, dawniej byłam bardziej aktywna, ale i wtedy, i teraz są to dość obszerne wywody. Nie twierdzę, że mam jakąś wyjątkową wiedzę, moje teksty są raczej słabe, bo prawie wszystkie należą do moich początków przygody z pisaniem, nowych za wiele nie piszę, a im dalej wstecz, są wręcz beznadziejne, bo nie poprawiałam ich, a jedynym plusem jest to, że mogę obserwować własne postępy.
    W każdym razie, moje uwagi wynikają zazwyczaj z własnych obserwacji i wniosków. Może trochę matematycznie podchodzę do gramatyki (może to przez ten mat-fiz), ale przecież niczemu to nie szkodzi. Składnię i te wszystkie zdania złożone uwielbiałam jeszcze w gimnazjum, resztę zauważałam i szukałam potwierdzenia, ale bez względu na to, ile jakąś zależność by się powtórzyła, musiałam znaleźć zasadę, dlaczego tak jest, i szczerze powiedziawszy, gdy się tak poszpera i poduma, wszystko zaczyna się układać w logiczną całość, a sprawdzanie w słownikach zasady staje się formalnością.
    No ale odkąd na portalu zaszły zmiany, jakoś nie specjalnie chce mi się produkować, gdy większość w ogóle to nie obchodzi, a był czas, że wręcz krytykowano tych, którzy wytykali błędy, doszukując się u nich potrzeby jakiegoś wywyższenia się nad innymi albo nie wiadomo czego. Za to miło jest czasem trafić również na takich, którzy są zainteresowani takimi budującymi rozmowami, bo to przynosi korzyści obu stronom. Gdybym nie miała zwyczaju takiego rozpisywania się, nie wiem, czy moja wiedza poszerzyłaby się z poziomu zero do tego obecnego, nawet jeśli sporo przede mną.
  • Karawan 06.07.2017
    Lucinda Zazdroszczę. Ja miałem panią w podstawówce, która spowodowała, że do dziś dwietrzecie i trzyczwarte to dla mnie tajemnice niepojęte. Kiedyś Polonista zachęcał mnie do pisania - życie chciało inaczej. Wróciłem, bo to jedyne miejsce gdzie świat jest taki jakim go stworzę. Mam nadzieję, że od czasu do czasu zajrzysz na Opowi - na Karawanie świat się nie kończy! Pozdrawiam.:)
  • Owca ZSH 06.07.2017
    Trafne refleksje o ludziach. Wspaniała robota, piona.
  • Karawan 06.07.2017
    Dziekuję.:)
  • Celtic1705 06.07.2017
    Tekst trafny i dający do myślenia. Zostawiam moje piękne pięć. *****
  • Karawan 06.07.2017
    Dziekuję.:)
  • RubyCrystal 06.07.2017
    Często nawiedzają mnie poruszone przez Ciebie kwiestie. Pochałaniają mnie mizantropijne reflekseksje, pałam gniewem na brzydotę świata, który kreują ludzie. Ale wiesz co mnie wtedy dotyka? Obrzydzenie do samej siebie. Do mojej hipokryzji, gdyż zdaję sobie sprawę, że sama nie umiałabym funkcjonować w świecie pozbawionym tych wszystkich wygód. Może "nie umiałabym", to za dużo powiedziane, ale byłoby mi niezwykle trudno. Żyjemy w dobie konformizmu, a idelogie wykrzyczane anonimowo ścieżką internetową to za mało, by cokolwiek zmienić. W szczególności, że gdyby nie technologia, nawet nie bylibyśmy się w stanie nimi podzielić. Wszystko ma swoje dwie strony medalu. Nie wiem, co jest gorsze. Niezadowolenie i chęć buntu czy świadomość bezcelowości i bezsilności względem pchającego Cię nurtu. Niemniej, w wielu kwiestiach Cię popieram i daję 5.
  • Karawan 06.07.2017
    Nikt nie nakazuje anonimowości - to Twój wybór. Możesz rzucać kamienie słów, możesz bombardować ironią i zabijać celnym szyderstwem, możesz niszczyć krok po kroku plotką i pomówieniem. Pytanie czy chcesz? Czy chcesz coś zmienić zaczynając od siebie! Od sposobu patrzenia na otaczający Cię świat. od uświadomienia sobie, że to człowiek jest intruzem w świecie szczególnie pośród innych intruzów niebezpiecznym, bo używającym technologii i techniki. Jeśli sięgniesz do opracowania pt. "Granice rozwoju" (klub rzymski) zobaczysz, że od lat są ludzie próbujący zdefiniować faktyczny poziom zagrożeń generowany dla Ziemi przez Ludzkość. Warto! Warto wiedzieć po to by łatwiej było podjąć decyzję. Pozdrawiam.:)
  • nerwinka 27.11.2019
    Karawan

    Zawsze cieszy mnie odnalezienie pokrewnej duszy, choć przyznam się, że jest to utrudnienie dla komentatora. Bo niby jak, oprócz wyrażenia zachwytu, może NIE ZGODZIĆ SIĘ z poglądami autora? Toteż powiem tylko: gratuluję!
  • Karawan 30.11.2019
    Dziękuję :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania