Zagubiona nuta 27.06.2016 |
Ginny 27.06.2016 |
Nuncjusz 27.06.2016 |
Tessy Kier 27.06.2016 Czy pokazuje życiową mądrość autora? No nie wiem, napisałam, co czułam i zawarłam swoje przekonanie, ale nie każdy może uznać mnie za kogoś, kto zna temat lepiej niż wszyscy, bo może jest ktoś, kto napisał o śmierci lepiej. Mądrzej. Bardziej poetycko. Czy pokazuje, co autor przeżył? Jak wiersz mówi o egzystowaniu po śmierci, to raczej jest to mało prawdopodobne. Przy tematach bardziej przyziemnych to trudne do stwierdzenia. Jeśli sam autor nie potwierdzi, czym się inspirował, możemy się tylko domyślać, czy wojnę domową przeżył osobiście czy tylko wykreował własną wizję i przedstawił wojnę domową w wierszu według własnych odczuć i opinii. |
Szalokapel 27.06.2016 |
Arysto 27.06.2016 - jaka to miłość nieszczęśliwa - jak to bardzo bu-hu nikt mnie nie rozumie - jak to bardzo świat jest niesprawiedliwy - jaki to ja mhroczny i w ogóle anioł śmierci - jaka to ciemność nas otacza i w ogóle nihil(novi)izm. Czyli klasyczne przykłady "wierszy" od nastolatków. Podzielenie tekstu na wersy nie uczyni z tego wiersza. Liczy się pointa. A emocjonalność to miły dodatek. Dla mnie dobry wiersz na pointę, ma przekaz, nagradza inteligentnego, oczytanego, obytego czytelnika. Dobry wiersz to taki, przy którym trzeba się pobawić w literackiego detektywa, a jednocześnie ma się wrażenie, że o coś tu chodzi. |
Shiroi Ōkami 27.06.2016 |
Arysto 27.06.2016 |
Arysto 27.06.2016 Pewnie te "RP" śmieciowe nie są... <eyes rolling> |
Shiroi Ōkami 27.06.2016 |
Zaloguj się, aby wziąć udział w dyskusji