gałęzie zwykłej lipy porżnęły trzewia niebios

świt łazienka lustro

nienawistne lico

do roboty

słyszę brzęczenie

stara pszczoła w trawie

postrzępione skrzydła nie doniosły złotego kosza

bieg bez celu przedśmiertny spazm

zdychaj

nie potrzebują cię w ulu

tłok w autobusie opar wina niemyte zęby

urzędnicy robotnicy sklepikarze

rozpakowują swoje kanapki z kiełbasą

błysk w kac-oku kierowcy

rusza nasz cyrk bez widowni

Komentarze (9)

Ritha 26.04.2018

Tytuł zajebisty :D Wiersz - mało siedzę w poezji, czasem czytam nie komentując, bo jakoś chyba nie umiem, ale pod tym postanowiłam choć symbolicznie zaznaczyć obecność. Ma w sobie cuś fajnego.
Pozdrawiam

spirytysta 26.04.2018

Dzięki za lekturę i komentarz :) Na tyle, na ile zdążyłem poznać Twoje teksty, myślę, że niektóre uczucia PL nie są Ci obce :)

Ritha 26.04.2018

spirytysta hm, zaintrygowales, nie sądzilam, ze mnie czytusiasz. Ta, wiele wersów do mnie trafia. Bardzo możliwe, że wszystkie.

Canulas 26.04.2018

Spirysta, obadam w domu, ale tytuł - mistrzostwo

Enchanteuse 26.04.2018

Tytuł jest boski, fakt. Tylko nie widzę związku z wierszem. Proszę o wyjaśnienia :)

Drugi wers bym zmieniła, drażni trochę to "lico" .

spirytysta 26.04.2018

szara codzienność zabija chęć do pracy, do życia. Okrutny świat zabija entuzjazm w człowieku. po prostu LIPA :D

Zaciekawiony 26.04.2018

spirytysta
szara codzienność przypomina trochę hodowlę indyków - przed działaniem powstrzymuje nas suma drobnych szczegółów

Agnieszka Gu 26.04.2018

Ale tytuł! no, ten jest.... hm... mocny! ;))
Sam utwór cóż, mam luźne skojarzenia z codziennością, zapachami niezbyt przyjemnymi, starością, niedomaganiem.
Nie moje nuty, ale jakieś tam drugie dno przeziera i bije z całości.
Pozdrowionka

spirytysta 26.04.2018

Pozdrawiam również :)

gałęzie zwykłej lipy porżnęły trzewia niebios

Komentarze (9)

Napisz komentarz