Gdybyś tylko chciał

Gdybyś tylko chciał, oddałabym Ci serce,

Ale Ty nic brać o de mnie nie chcesz,

Bo boisz się, że kupić chcę Ciebie na zawsze,

Ale zawsze to za długo.

I kto wie, co będzie jutro?

Może kamień stanie się różą

A słońce księżycem

Ślepym otworzą się oczy, zapłakane źrenice

I zostanie nam już na tylko

Odwiedzić tę starą kamienicę...

Co była nam jak wyspa

Na morzu pełnym wad

Tam cicho szumiał wiatr, bliżej nieba był, świat

Nocą kradliśmy, gwiazdy

Układając z nich czułe słowa

Więc choć i pomóż mi

Tu pod tym niebem nasz mały świat odbudować.

Gdybyś tylko chciał, oddałabym Ci duszę,

Ale Ty o de mnie jej nie chcesz,

Bo boisz się, że kupić chcę Cię na wieki,

Ale wieczność to strasznie długo.

I kto wie, czy jutro nie stanę się czyimś sługą?

A upadli anieli, znów założą, białe szaty

Niemi głos odzyskają, wyjawią swe tajemnice

I zostanie nam już tylko

Odwiedzić tę starą kamienicę...

Co była nam jak wyspa

Na morzu pełnym wad

Tam cicho szumiał wiatr, bliżej nieba był, świat

Nocą kradliśmy, gwiazdy

Układając z nich czułe słowa

Więc choć i pomóż mi

Tu pod tym niebem nasz mały świat odbudować.

Gdybyś tylko się nie bał,

Że się nad Tobą lituję

Wykrzyczałbyś cicho na rogu ulicy,

Że chcesz znowu kraść gwiazdy

Na dachu naszej kamienicy.