I tak umiera

To co kiedyś ból zadało, dziś przestało ważne być.

To co za czym kiedyś gnałam, zmieniło się w pył.

Morskie fale, i ciepły piach chcą mi ulżyć na duszy.

Ale chyba już nikt, a ni nic nie zagłuszy jej katuszy.

I tak powoli umiera cząstka duszy ta, co do uczuć zdolna była.

Ale może po śmierci, wśród gwiazd będę wolna i szczęśliwa.

Bo kochałam cię tak, że dla ciebie sprzedłam mój świat.

To co kiedyś było małą rysą, dziś wilką raną stało się.

To co dawałeś mi, te ciosy już zapomiałam jak oną brzmią.

Zimny górski wiatr, wspomnień przywiał moc.

Serce moje czuje, że to chyba już ostatnia moja noc.

I tak powoli umiera cząstka duszy ta, co do u zuczuć zdolna była.

Ale może po śmierci, będę wolna i szczęśliwa.

Bo kochałam cię tak, że dla ciebie sprzedałam mój świat.

To już jakiś czas, jak duszy nie posiadam.

A ty zastanawiasz się czemu ja, jak skała.

Nie czułam stałam się, i w oczy ci nie patrzę.

Bo mówisz mi kocham, ale skąd mam wiedzieć.

Czy kochasz na zawsze.