Jak to

Jak to jest mieć wszystko, i nagle to stracić.

Jak to jest kochać, i miłość nagle utracić.

Jak to jest być kimś, i nagle stać się żebrakiem.

Jak to jest nie móc, uporać się ze światem.

Ja nigdy wszystkiego nie miałam, żyłam jak mrówka mała.

Spokojna, i niewidzialna która nikomu nic nie kradła.

A miłość ileż to raz ją uraciłam.

Lecz w odwadze przed nieznanym, płynie nowa siła.

Kimś nigdy nie byłam, bo staram się być sobą.

Żebrakiem mam nadzieje nie zostać, bo bym nie była wtedy sobą.

Ja nigy nie miałam problemów, ze światem starym.

Po nim zegar wibije północ, prysną piękne czary.

I znów zacznę się pytać.

Jak to jest, i nie jest.

Będę w tym autostopie życia, gubić siebie.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • Gealach 28.06.2016
    Skąd ja to znam :) Bardzo piękny wiersz
  • Tina12 28.06.2016
    Dzięki. Cieszę się, że sie podoba.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania