Jesień życia

Spójrz teraz w niebo słońce kończy wędrówkę,

Mgła spowiła ziemię czas przesunął wskazówkę,

Bez chwili wytchnienia wciąż to nasze życie gonimy,

Usiądźmy na chwilkę czyż za spokojem nie tęsknimy.

 

Usiądźmy razem w krainie ogrodów miłosnych,

Gdzie smutek nie zabierze nam chwil radosnych,

Gdzie nić babiego lata niech nasze dłonie splecie,

Bo od miłości nie ma nic lepszego na tym świecie.

 

Usiądźmy razem ażeby odpocząć w barwach jesieni,

Pośród pożółkłych liści blaskiem purpury uniesieni,

Szumiące liście jak dywan leżą pod naszymi stopami,

Wysoko nad naszymi głowami stada gęsi lecą hordami.

 

Usiądźmy razem na ławeczce w spokoju blisko siebie,

Wiatr nad nami chmurki leniwie przegania po niebie,

My nie musimy się ciągle donikąd bez sensu spieszyć,

Tutaj w ciszy i spokoju możemy się sobą teraz cieszyć.

 

Usiądźmy razem twoja dłoń ma miejsce w mojej dłoni,

Uśmiech twój niech promienieje w blasku błękitnej toni,

Złote słońce nam świeci chmurka tutaj nigdy nie szlocha,

I wiedz że ten co siedzi obok ciebie on zawsze cię kocha.

 

G.z.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • Może i nie nowocześnie, ale chyba każda kobieta chciałaby dostać taki wiersz od swojego ukochanego.
    A takie cos jak prawdziwe uczucie, nie zmieni się, ja mam taką przynajmniej nadzieję, z kolejnymi porywami nowoczesnego świata.
    Pozdrawiam
  • Cherryl 19.02.2018
    Cóż za kraina szczęśliwej miłości. Marzenie o takim spokoju śni mi się codziennie.
  • Anonim 20.02.2018
    Pięknie, nostalgicznie i z miłością na ławeczce ! :-) Ładny, zgrabny i nie nachalny wiersz o jesieni życia. Nieco dłuższe wersy dobrze komponują się z zastosowanymi przez Ciebie rymami. Pozdrawiam, piąteczka na nastrój jaki wywołałeś tym tekstem :-)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania