jesienny

wspomnienia

są już kruki

w powietrzu

ciężkim wilgocią

patrzą na zmierzch

 

odchodzę od ciebie

przez frontalny wiatr

w zastygły

monochromatyczny kadr

a każda kropla deszczu na twarzy

jest odmierzoną godziną

mojej śmierci

jesienny
Autor: ówczesny
Czytano 481 razy
Data dodania: 26.09.2017

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (18)

  • Szudracz 26.09.2017
    Ucieczka przed melancholią jesienną. Często w Twoich wierszach pojawiają się pola. Ciekawa jestem, czy tak jest w rzeczywistości. Pozdrawiam
  • ówczesny 26.09.2017
    Mieszkam blisko pól, Szudraczu: ) Pozdrawiam: )
  • Neurotyk 26.09.2017
    ówczesny może za dużo pól wyjaławia twoje wiersze?:)
  • Neurotyk 26.09.2017
    pozdrawiam serdecznie
  • ówczesny 26.09.2017
    Neurotyk, możliwe. U mnie pola, u Ciebie gałązki: )
  • Szudracz 26.09.2017
    ówczesny Kruki, albo wrony unoszą się do lotu po zaoranym polu. Takie ja ma przeblyski z moich dawnych okolic. Dzięki:)
  • Neurotyk 26.09.2017
    ówczesny gałązki i liście dodają mi polotu :)
  • ówczesny 26.09.2017
    Neurotyk, liście koki? :)
  • Neurotyk 26.09.2017
    ówczesny kokoszki :)
  • ówczesny 26.09.2017
    Hie hie hie
  • betti 26.09.2017
    żółte liście - skojarzenia z piosenką, to źle
    drobny deszcz rozmył - tu deszcz
    czerń pól - do wyrzucenia
    wspomnienia
    otworzyły drzwi pamięci - drzwi pamięci do wyrzucenia
    są już kruki
    w powietrzu ciężkim od wody - nazwij tę wodę bardziej lirycznie
    patrzą na zmierzch czerwony - bez czerwony, przegadanie
    uciekam od ciemności
    samotności niepokojącej- do wyrzucenia
    niewdzięczności twojej - patos
    tak obcej mi jak nigdy przedtem

    uciekam przez drobny deszcz - i tu deszcz
    i frontalny wiatr
    przez szare ulice - przez deszcz, przez szare ulice, powtórzenia rażą.
    monochromatyczny kadr - jeżeli szare ulice, to wiadomo, że jednobarwny kadr

    Do poprawy!
  • ówczesny 26.09.2017
    Dziękuję za opinię.
  • Anonim 27.09.2017
    Daje się odczuć klimat jaki wniosłeś w słowach do tego wiersza. Lekko i nostalgicznie. Podoba mi się szczególnie zakończenie, to sformułowanie: "monochromatyczny kadr" <--- odstaje od całej reszty słów jakie użyłeś. Pozdrawiam, piąteczka leci ;-)
  • ówczesny 27.09.2017
    Dziękuję, Art
  • Marlina 04.10.2017
    Niezwykle klimatyczne, wyrażające emocje, Krótko, prosto i na temat. Lubię. Pozdrawiam!
  • ówczesny 04.10.2017
    Dziękuję: )))
  • Szalokapel 07.06.2018
    To kompletnie mnie urzekło. Można powiedzieć, że tutaj jest typowo "mój" klimat. Dosadny i mieszający w głowie utwór. Naprawdę dobry! 5
  • ówczesny 07.06.2018
    Dziękuję, Szalokapel:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania