Kartki (N.S)

Kiedyś było lepiej na świecie. Nie sposób mi oceniać, albowiem nie żyłem w tamtych czasach, ale pamiętam, jak babcia siadając wieczorami przy kozie, opowiadała nam historię, w które w dzisiejszych czasach trudno uwierzyć.

Nie było tak jak teraz minimalnej krajowej, za którą nie da się przeżyć. Nikt jednak nie narzekał, że ciężko, że nie starcza do pierwszego, i że z głodu zdechnie. Nikt nie pytał o zasiłek dla bezrobotnych i nie żył z Państwa.

Były kartki: na mięso, na nabiał, na słodycze, papierosy, a nawet na alkohol. Wydzielano wszystko, choć nie dla wszystkich starczało. Nie raz babcia stała godzinami w kolejce, by usłyszeć: nie ma, skończyło się. Jednak żyło się dalej. Każdy był uśmiechnięty i szczęśliwy z tego, co ma. Nikt nie narzekał, że musi pracować za grosze, bo każdy grosz doceniał.

A dzisiaj? Dziś masz Pan tysiąc osiemset pięćdziesiąt złoty brutto i ci nie starcza? To wyrwij sobie kartkę z zeszytu, podpisz swoim nazwiskiem, nanieś nazwę artykułu i idź do sklepu. Gwarantuję, że ludzie dzięki Panu będą żyli dłużej. Przecież śmiech to zdrowie.