Kiedy ci się znudzę

Uwięziłaś mnie, w bezkresnym błękicie swojego spojrzenia.

Jak kajdanami oplotłaś, rzęs ciemnych powabem.

Oto ja, posłuszny niewolnik, bezwolna zabawka w twych dłoniach.

Czekam cierpliwie, aż małej panience zabawa się znudzi.

Ty jednak nie odłożysz mnie bezpiecznie na półkę, by sięgnął po mnie ktoś inny.

Wyrywasz włosy, rwiesz ciało na strzępy, a ja to wszystko znoszę, bo cię kocham.

Nim jednak zadasz ten ostatni cios, miej odwagę i spójrz mi prosto w twarz

Komentarze (5)

Skylar 07.05.2016

Twasz-twarz
Tekst krótki, ale intrygujący
Zostawiam 4 i powodzenia dalej:)

little girl 07.05.2016

Mam trochę mieszane uczucia co do tego wiersza, ale podoba mi się. 5 :)

Saris 08.05.2016

Dziękuję Skylar i little girl, oraz anonimkom : D

Billie 08.05.2016

Takie to smutne, a piszesz o tym tak spokojnie... Podmiot tak jakby pogodził się już ze swoim losem. Wciąż jednak ma odwagę i swoją dumę. Podoba mi się :) mimo, że krótkie, ale chyba zaczynam się przyzwyczajać :) 5

Saris 08.05.2016

Bardzo się cieszę, że Ci się podobało, jednocześnie ubolewam, że nie jestem dobry w dłuższych tekstach.

Kiedy ci się znudzę

Komentarze (5)

Napisz komentarz