.

.

Średnia ocena: 4.9  Głosów: 11

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (27)

  • Morelia 14.02.2016
    Widzę, że znowu wielbiciel anonimowych jedyneczek się pokazał. Chore hobby, no cóż, to musi być bardzo zakompleksiona osoba. A co do mnie, wiersz bardzo mi się podobał. Poruszyłaś bardzo ważną kwestię, przeszłości, która nas więzi, nie pozwala cieszyć się dniem dzisiejszym... No i ten wers:"Trzymasz mnie jak kanarka w pozłacanej klatce..." - to skojarzyło mi się z Krasickim. No oczywiście 5 ode mnie! :D
  • Ehh, osoba jedynkowa musi naprawdę mieć smutne życie... może trawi ją jakiś Weltschmerz (czyt. rzyciowy ból :D)?
    Nieważne, mi się wiersz podobał bardzo. Gdybym miał go z czymś zestawić to chyba z filmem ,,Pokój" zeszłorocznym, który może okazać się czarnym koniem oscarów. Klimat jest bardzo fajny, tęsknota i ból zestawione w sposób świetny... 5 :)
  • Rasia 14.02.2016
    "i wymazać wszystkiego co w duszy jak cierń tkwi." - przecinek po "wszystkiego" :)
    "drzwiczki ...na zawsze." - no i tutaj ten wielokropek powinien przykleić się do "drzwiczki" :)
    Bardzo ładny tekst, przepełniony uczuciami, smutny, tkliwy... Właściwie wiele określników by się znalazło. W każdym razie piękny dobór słów i trudny temat, zostawiam 5 :)
  • ausek 14.02.2016
    Dziękuję za komentarze ;) A także za 1 osobie, którą najprawdopodobniej znam. Pozdrawiam ją szczerze i życzę jej powodzenia...
  • Ktokolwiek 14.02.2016
    Ciekawy wiersz, poruszający wiecznie aktualny temat wolności i przyszłości, zaczynania wszystkiego od nowa. Miejscami gubił się rytm, i to chyba jedyna wada tego utworu. Rymy były dobre, przesłanie też.
    Mój ulubiony fragment:
    ,,Trzymasz mnie jak kanarka w pozłacanej klatce...
    Proszę, otwórz zamknięte drzwiczki... na zawsze."
    Leci ode mnie 4 :)
  • ausek 14.02.2016
    Dziękuję :)
  • Angela 14.02.2016
    Piękny, głęboki, po prostu trafiony : ) 5
  • ausek 14.02.2016
    Miło mi, że doceniłaś, dzięki ;)
  • little girl 15.02.2016
    Piękny wiersz, 5 :)
  • KarolaKorman 15.02.2016
    Ładnie wyszło choć temat smutny, 5 :)
  • ausek 15.02.2016
    Dziękuję;)
  • NataliaO 16.02.2016
    Zagłębiłam się w tym co Napisałaś. Kojarzyło mi się z powolnym odejściem, śmiercią. Istnieje w tym dużo żalu, jakieś nieosiągalne marzenia i smutek. Jako czytelnik poczułam w tym jakby cząstek autentyczności pisarza.
    Ujął mnie ten fragment:
    "Chciałabym podnieść twarz do błękitnego nieba,
    bo tkwi we mnie wolności przerażająca potrzeba." 5 :)
  • Angela 16.02.2016
    O matuchno, Wróciłaś!!! Strasznie się cieszę, mam nadzieję, że nie na chwilkę.
  • Rasia 16.02.2016
    No proszę, proszę, witamy z powrotem :D
  • NataliaO 16.02.2016
    Angela, a właśnie na chwilkę ;)
  • NataliaO 16.02.2016
    Rasia ;)
  • Angela 16.02.2016
    Szkoda : (
  • NataliaO 16.02.2016
    Angela :*
  • Rasia 16.02.2016
    I wszystkim zrzedły miny xD
  • NataliaO 16.02.2016
    Rasia czemu?
  • elenawest 16.02.2016
    NataliaO bo ciókochamy i cieszymy się, że znów jesteś z nami :-D
  • elenawest 16.02.2016
    Cię*
  • NataliaO 16.02.2016
    elenawest my to się mamy na lol ;)
  • elenawest 16.02.2016
    NataliaO no wiem ;-) ale dobrze, że tu też jesteś ;-)
  • ausek 16.02.2016
    Miło mi, że zajrzałaś w moje progi ;)
  • NataliaO 16.02.2016
    PRZEPRASZAM AUSEK, ŻE TROCHĘ SIĘ ROZMOWAŁA ODBYŁA POD TWOIM TEKSTEM.
  • Jan Potfforny 22.02.2016
    5!
    Pozdrawiam!
    JP

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania