Kobiecy nieład, czyli rozmowy w głowie ... 2

"Nie wydaje mi się, żeby człowiek musiał być pesymistą. Chyba że ktoś żyje gdzieś daleko, w jakimś kraju, w którym jest obrzydliwie dobrze, wesoło, ciepło, bogato - to bardzo proszę, wtedy maleńka dawka pesymizmu jest wskazana, dla zachowania równowagi, zdrowia psychicznego oraz harmonii.

Co innego, kiedy żyjemy tu i teraz. Tutaj jest potrzebna potężna dawka optymizmu, z tych samych powodów. To znaczy dla zachowania równowagi w przyrodzie".

Katarzyna Grochola

Nie tak dawno miałam bardzo miłe spotkanie w gonie znajomych, w czasie popijania zielonej herbatki, degustacji ciasta gruszkowego z lodami wypłynęła bardzo ciekawa rozmowa.Tematem początkującym ową dyskusję było cierpienie.

Zapytajcie znajomych, rodzinę, przyjaciół, czego najbardziej pragną od życia. Większość zapewne odpowie, że SZCZĘŚCIA . No zdrowia jeszcze, to na pewno. Później spójrzcie na to jak na przykład w Polsce celebruje się cierpienie. Przykłady oczywiście można tu mnożyć. Trwanie w patologicznych związkach, ludzie wykorzystywani w pracy. Matki Polki poświęcające się dla dzieci i swych panów... Co mówmy o takich ludziach? Dobrzy ludzie tyle wycierpieli, pracowici cierpliwi... Cierpienie PRZECIEŻ uszlachetnia! A gówno prawda ! Cierpienie zostawia nieodwracalne ślady! Zmienia nas i wcale nie na lepsze! Ludzie, którzy doznali ogromu cierpienia, nie żyją normalnie. Strach, obawa, lęki zawsze im towarzyszą. Każdy uśmiech, radość, otwartość jest podszyta swego rodzaju autyzmem i tak będzie do końca ich dni. Nie ma NIC szlachetnego w cierpieniu! Cierpienie - UPOŚLEDZA.

Co innego smutek... Smutek jest równoważnią emocji. Przecież nie możemy cały czas się cieszyć. Fakt powody można by znaleźć, ale ile można cieszyć japę. Człowiek zadowolony, nie przystaje, nie obraca się, nie rozważa.

Gna dzień za dniem, bez pracy nad sobą , otoczeniem, przyszłością. Po co ? Jest fajnie ;) Jestem szczęśliwy, co tu zmieniać.

Muszą więc być dni smutku.

Smutek jest spokojny, wyciszony, spowolniony, daje nam czas, na myślenie, na spojrzenie w lustro , wstecz, w przyszłość ...

Fajnie byłoby o tym wiedzieć.

W plątaninie ludzkich emocji znaleźć coś, co pozwoli nam być gdzieś... Pośrodku.