Kochać i porzucić.
Kochać cię nie umie, porzucić nie potrafię.
Miałabyś tylko kropką, na podbojów mapie.
Codziennie rano budzę się obok ciebie.
Zamiast być w piekle, byłam w niebie.
Gdy słyszałam twój głos to serce mi drżało.
A gdy cię nie było, to serce mnie bolało.
Chciałam mieć wszystko, a wciąż mam tak mało.
Bo pusta w środku lalka z porcelany.
Dziś miłością koi serca swego rany.
Lecz bałam się, że prawda na jaw wyjdzie.
A ja znów sama, na spacer jutro wyjdę.
Komentarze (4)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania