Kolejny raz

Kropla tęsknoty znów rosi kolory z przeszłości.

Pościel to płótno,

tam obraz powstaje.

 

Zjawiasz się w blasku tamtego poranka...

Czuję twój zapach,

dotyk,

uśmiechasz się do mnie.

 

Jestem w raju

kiedy z twojej twarzy

odgarniam niesforny kosmyk włosów...

 

Słyszę cichy szept: „Zapomnij już o mnie.”

 

Nie!

Jutro, jak zawsze, przyniosę ci kwiaty na cmentarz.

Średnia ocena: 4.6  Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (23)

  • Artbook 21.05.2019
    "Jestem raju,
    kiedy z twojej twarzy
    odgarnianiam niesforny kosmyk włosów..." - czy w tym fragmencie nie potrzeba trochę korekty? ;-)

    *Jeszcze później zajrzę i coś więcej o samym wierszu, pozdrawiam! :-)
  • Hej Art :)
    Jak widzisz coś do korekty to mów jaśniej, póki co to dla mnie gra, ale nie wykluczam władnej ślepoty i jestem otwarty na sugestie.
    Dzięki za pochylenie się i zapraszam jeszcze jeśli oczywiście masz ochotę.
    Pozdrawiam:)
  • Artbook 21.05.2019
    "Jestem raju" - czy tutaj brakuje: "w"?
    "odgarnianiam" - odgarniam?
  • Artbook a jednak ślepota :)
    Dzięki bardzo! ;)
  • Artbook 21.05.2019
    Spoko ;-)
  • Jacom JacaM 21.05.2019
    kropla
    pościel to płótno
    obraz

    w blasku tamtego poranka
    twój zapach
    dotyk
    uśmiechasz się

    jestem
    w raju twojej twarzy
    odgarnianiam niesforny kosmyk

    „zapomnij już mnie”
    jutro jak zawsze przyniosę kwiaty

    na cmentarz



    po mojemu ;-)
  • Ciekawa wersja:)
    Dzięki:)
  • kalaallisut 21.05.2019
    Sentymentalny wiersz, wieczna pamięć i tęsknota za kimś kto odszedł.
  • Dzięki Kala za wizytę i komentarz.
  • Cofftee 21.05.2019
    Ach... Nie wiem co powiedzieć aż... Twoje teksty łamią mi serce w pewien sposób, to na pewno. Wiec, jak rozumiem, efekt osiągnięty. Przy takiej tęsknocie jaka opisujesz wszystkie inne wydają się niegodne.
    Pięknie, sentymentalnie, z wyczuciem, łapiąc za serce. Czyli jak to u Ciebie, Maurycy ;-)
    Jestem pod wrażeniem.
    Pozdrawiam,
    Kawa.
  • Bardzo dzięki Cofftee :)
    Pozdrawiam również!
  • Artbook 22.05.2019
    Wiersz, który stopniuje emocje ;-)
    Końcówka zatrzymała mnie najbardziej:

    "Słyszę cichy szept: „Zapomnij już o mnie.”
    Nie!
    Jutro, jak zawsze, przyniosę ci kwiaty na cmentarz." ----> zaskakujące i pełne oddania i lojalności zachowanie, tylko chwalić ;-)
    Ciekawy utwór.
    Pozdrawiam!
  • Bardzo dzięki miło, że wróciłeś Art :)
    Dzięki za przemyślenia są dla mnie cenne.
    Pozdrawiam również!
  • Pasja 22.05.2019
    Witam
    Obraz przepełniony bólem i tęsknotą za kimś kogo się stawia ponad wszystko. Nie dopuszczamy myśli o tym, że już nie ma wczoraj jest dzisiaj, a jutro dopiero będzie. Zawsze miejmy uchylone drzwi na wspomnienia.
    Pozdrawiam szczególnie
  • Hej Pasjo:)
    Jak czytałem Twój ostatni tekst, to odniosłem wrażenie, że nadajemy na podobnych falach. Chociaż nasze prace się różnią, ale jednak „rdzeń”, uczucia tęsknoty przebiegają w obydwu, dlatego Twoje „Uchylone drzwi do zapomnienia” tak bardzo przypadły mi do gustu.
    Bardzo dziękuję za wizytę i cenny komentarz.
    Pozdrawiam na dostrojonych falach :)
  • riggs 22.05.2019
    Mega! 5
  • Dzięki!
  • Justyska 23.05.2019
    Bardzo porusza serducho... napisałabym coś więcej, ale oklapła jestem. Zaznaczam, że byłam i bardzo mi się podoba.:)
  • Dzięki Justysia, doceniam:)
  • MarBe 25.05.2019
    Obraz tęsknoty i pełen bólu.
  • Dzięki za wizytę i komentarz.
  • pkropka 26.05.2019
    Niby niewierszowa jestem, ale zajrzałam i nie żałuję. Bardzo ładny, mimo że spokojny, to bardzo emocjonalny.
    Szczerze, wzruszyłam się. Tak niewiele słów potrzeba było...
    Kłaniam się nisko i dziękuję za utkanie uczuć.
  • Dzięki bardzo:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania