konioń

Dzwoni telefon. Stoję akurat w sklepie, między zniczem a chryzantemą. Za mną kotłuje się gawiedź. Numer sześć osiem cośtam. Odbieram, ale nic nie mówię. Usiłuję wylawirować z gawiedzi.

- Koń. - Mówi głos. Ja nic. Cisza. W tle walka o znicze z papieżem.

- Koń oń. - Słyszę.

- No, spoko. - Odpowiedziałem, bo przecież to może być coś ważnego, jakiś radziecki szyfr, zagubiony, zaginiony na łączach. Słyszy się o takich rzeczach. Może a nuż właśnie to to?

- Co spoko? Co spoko? Spierdalaj pan, bo linię pan blokujesz! Konioń! - Wrzeszczy głos ze słuchawki. Dobra, kurwa. Czerwona słuchawka i telefon nazot do kapsy. Pewnie jednak pomyłka. Szpiegowskie radzieckie biadolenie, pomyślałem, za dużo Bondów z Moore'em.

- konioń onioń! - słyszę z wysokości własnego krocza.

- Morda! - Pochyliłem się i krzyknąłem, sobie w kieszeń. Przy ludziach. W sklepie. Bidoki wybierają znicze dla dawno zimnych, a ja tu taki cyrk.

Odszedłem spiesznie. Z dalszego stoiska przypatrywała mi się śliczna mamuśka po trzydziestce. Śliczna! Aż grzech zaczyna mnie po giepsie namierzać. Oczka podmalowane, no, tyłeczek niczego sobie, coś tam, odwzajemniam spojrzenie - może radziecka szpieżka! Szpieżyca? Szpiegistka?

Stałem tam, jak debil, z gadającym z kieszeni telefonem, gapiąc się na facetkę ze snów - i jedyne, co myślałem, to czy jest żeńska forma od szpiega. Rozejrzałem się, lustrując otoczenie. Szukałem wzrokiem inteligenta.

Wszyscy znacie ten typ: mądre oczy, nienaganny wygląd, okulary. Zarost przyprószony siwizną. No, masz! Jak na złość, ani jednego. Z braku laku podchodzę do facetki wykładającej towar.

- Pani, jaki jest poprawny termin na kobietę-szpiega? - pytam, bo miała jakieś "chętnie pomogę" czy coś.

- Koleżanka na dżemach jest po filologii polskiej, pan jej spyta. - odparła, wskazując bliżej nieokreślony kierunek.

- Konioń, konioń - dobywa się z moich gaci.

- Pana penis próbuje nam chyba coś powiedzieć. - zagaduje, zmaterializowawszy się tuż obok mnie, śliczna mamuśka.

- Nie, chyba nie. - Powiedziała facetka rozładowująca paletę, pochyliwszy się tuż przy mnie, niebezpiecznie blisko.

- Ja sprawdzę - zaofiarowała się mamuśka, kucnęła centralnie obok mnie i niby to coś z dolnej półki ogląda, a ucho prawie przy kroczu mi trzyma.

Byłem zażenowany i chciałem odejść, ale za mną jakiś pierdziel zaparkował wózek i nie było jak uciec. Postanowiłem dać sobie trzydzieści sekund, a potem spierdalać, choćby i taranując wózek. Odliczałem: Raz, dwa, trzy...

Nagle seksimama podrywa się, prostuje i prosto mi w twarz, lekko ochrypłym głosem, mówi:

- konioń. Konionioniiiiii... - zbliżyła swój nos do mojego ucha, po czym wrzasnęła w nie. - Konionioń!

Złapałem się za ucho, odsunąłem babkę zdenerwowany. Odskoczyłem na dwa kroki. Ona za mną. Konioń, konioń, mówią już wszyscy dookoła.

- A, spierdalajcie wszyscy - powiedziałem, wyminąłem babkę, paletę na paleciaku, kolejną dziką hordę przy kolejnych chryzantemach i wyszedłem.

- KONIOŃ! - krzyknął za mną koślawy ochroniarz.

Odwróciłem się, pokazałem mu fucka i poszedłem dalej. Bądź co bądź, konioń konionioń, konioń?

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (6)

  • Nuncjusz 01.11.2016
    Kurwa
  • Nuncjusz 01.11.2016
    Może być szpionka
  • Szudracz 01.11.2016
    Świetne! Mam już zapewniony dobry humor na cały dzień:)))))-5
  • kasjopeja 01.11.2016
    Fajne,podoba mi się
  • Ritha 01.11.2016
    Pani Szpieg się mówi :)
  • TeodorMaj 01.11.2016
    Dokładnie w Twoim stylu ;) Podoba mi się. Konionioń i 5 ;)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania