Krótka chwila zapomnienia.

Przyglądam się opadającym kwiatom wiśni. Na początku piękne, przyciągające wzrok - teraz biedne, zniszczone, umierające. Na myśl mi przychodzi ludzki życie. Czyż nie tak ono wygląda? Powstajemy z ziemi tak samo jak i to drzewo, rozkwitamy niczym jego pączki, przyciągamy wzrok ludzi, aby na koniec zginąć w zapomnieniu. Nie ma znaczenia jakim pięknym kwiatem byliśmy w szczytowym momencie naszego życia, ponieważ i tak o nas zapomną. Gdy pojmujesz tą zasadę czujesz przygnębiający ścisk w sercu.

,,Zapomną o mnie?'' - myślisz.

Gdy to sobie uświadamiasz zaczynasz się zastanawiać jakie znaczenie mają rzeczy, które osiągnąłeś w ciągu całego swojego życia. Niknie w cieniu radość z nagród, osiągnięć, pochwał i wszystkiego z czego do tej pory byłeś dumny. Nie ma znaczenia kim byłeś i kim będziesz. Oto także w tym chodzi, bowiem możesz robić co tylko chcesz, a ludzie i tak o tym zapomną. Ważne byś ty robił to co chcesz.