Krótki Erotyk (moje pierwsze opowiadanie)

- Słone. Trochę jak woda z solą, tylko bardziej gęste.

- Napij się soku - wzięła szklankę, która powędrowała w jej kierunku

Patrzyłem jak pije, mając lekką ulgę na twarzy, jak gdyby popijała niezbyt smaczny lek w syropie. Wokół już dawno było ciemno i cicho. Po pierwszej w nocy ludzie zwykle śpią. Chyba muszą, no wiecie, obowiązki dorosłych. Tak wtedy myślałem, choć wiedziałem, że mnie też to czeka, życie dorosłego. Ale odwlekałem je, miałem wtedy 19 lat. Ona miała skończone 16.

Siedziałem na fotelu obok biurka. Ona klęczała kończąc szklankę soku pomarańczowego. Pochłaniałem wzrokiem jej ciało; było w idealnym wieku, dojrzewało, było kobiece lecz wciąż dziewczęce, czyste i jakby zmęczone. Z jej oczu jednak błyskało zadowolenie, a twarz wyrażała podziękowanie, choć nie wiedziałem za co. Nikola była trochę niższa ode mnie, miała prawie 170cm wzrostu, ciemną karnację, ona nazywała ją "oliwkową". Ale przecież oliwki nie mają takiego koloru... No i była szczupła. Wiedziała, że to już koniec, więc wstała przede mną i obróciła się tyłem do mnie, aby przygotować łóżko do spania, przy okazji zarzucając włosami. A miała długie włosy, sięgały łopatek, były ciemnobrązowe i lekko falowane. Wtedy, gdy stała do mnie tyłem skupiłem jednak uwagę na czymś innym. Zauważyłem że u dołu jej pupa była jeszcze troszkę czerwona..

Nikola miała figurę gruszki, tak mi kiedyś powiedziała. Chyba dlatego była taka kształtna. Odłożyła na bok kołdrę i obróciła się na pięcie a ja wstałem powoli. Miała długie nogi jak na swój wzrost. Lecz jej nogi znałem na wylot, już opadło ze mnie to zwierzęce pożądanie, miałem raczej ochotę popatrzeć jej w oczy. Powoli i z gracją objęliśmy swoje nagie ciała i zbliżyliśmy twarze. Oboje mieliśmy brązowe oczy, lecz jej były ciemniejsze.

Podobno oczy to okna, przez które widać duszę. Ja osobiście nie wierzę w duszę, lecz tamtej nocy może nawet zdołałbym choć trochę zmienić zdanie. W mieszkaniu na czwartym piętrze, oświetlonym tylko małą lampką nocną patrzyliśmy nawzajem w nasze źrenice. Czułem mój wzrok wysyłany jak wiązka lasera w jej oczy. Czułem jej wysyłany w moją stronę. Jakby wchodziły w głąb nas. Jakby nas łączyły.

Po chwili połączenie to zapłonęło jak lont. Jednocześnie i w mgnieniu oka nasze usta się dotknęły, lecz już bez wcześniejszego pożądania. Wargi muskały się nawzajem powoli, delikatnie i młodzieńczo. Języki nasze obcowały ze sobą przyjacielsko, nie nachalnie jak w filmach. W tych pocałunkach czułem ciepło, niemal rodzinne.

Kilka chwil później już leżeliśmy w łóżku przytuleni do siebie. Wsłuchiwaliśmy się w ciszę. Wiem, że myślała teraz o tym, co ja. O tym, że jutro wyjeżdżam. W tej ciszy przerywanej tylko tykaniem zegara na ścianie chciałem znaleźć odpowiedź na pytanie czy jeszcze się kiedyś zobaczymy. Jak gdyby cisza ta miała mi wszystko wykrzyczeć, wydobyć z mojego wnętrza prawdę o tym czy dam radę na wyjeździe. A jechałem na studia za granicę, i choć były spełnieniem moich marzeń to również wielką przeszkodą dla innych pragnień. Tak jak mogłem się spodziewać, cisza niczego mi nie wyjawiła..

Poczułem jak Nikola zwija się w kulkę i tuli do mnie. Objąłem ją mocniej i pewniej. Tamtej nocy już żadne słowo nie wypłynęło z naszych ust. Nie musiało. W szczęściu naszych ciał osunęliśmy się w noc. Sądząc po rytmie oddechu zasnęła pierwsza.