Opoowi *** Kruche ciasteczko

Wniesiono na stół – smakowite lodowe desery, przepięknie przyozdobione torty, rury w czekoladzie, serniki nadziane serem…

oraz zwyczajne kruche ciasteczko.

Zaczęła się uczta. Rzucono się na te wszystkie smakowitości, które w mig zniknęły.

Zostało tylko ciasteczko. Samo na stole. Nikt nawet na nie nie spojrzał. A nawet gdyby, to nie zauważył.

Dlaczego mnie nie chcesz – zdawało się myśleć – Dlatego, że jestem inne, nieładne, z pokruszonymi brzegami.

Czy ty w ogóle wiesz, jak smakuje moje wnętrze? Błagam cię. Nie rzucaj mnie na podłogę. Dopóki leżę na stole, to jestem w grze.

Mogę mieć chociaż nadzieję, że jeszcze nie wszystko stracone… że w końcu ktoś mnie zje.

A może by tak – poturlać się komuś prosto do ust

Nie! Co to, to nie!

Mam swój honor

Już wolę zostać samo na stole, lub być rzucone na podłogę… albo spleśnieć nawet…

Niż zdradzić swoją kruchość.