"KTÓŻ TO WIE"

O ngiś nie istniały odbicia

K tóż to wie?! - brak metalu i rzeczułek

O kropelki w jaskiniach

I stnienia walczyły - po próżnicy nie szukały

P radawnego ducha w lustrach nie widziały

R yku duszy - epoki kamienia łupanego

A le ssały stalaktyty nawadniające ego

W ilgotny chłód i przyczajone pająki

D udnienie kroków i cienie tańczące na ścianach

A dzisiaj?- dusza klęka w niebogłosy.