Labirynt

Prosta droga zamienia się w labirynt. Trzymając się prawej strony nie znajduję wyjścia.

Jestem zamknięty w swoim więzieniu. Kolejny błąd stawia setną ścianę.

Każdy kierunek prowadzi w zaułek. Kiedy odnajdę jego koniec?

Zadaję sobie setki tysięcy pytań. Jedną odpowiedź odnajduję w śnie.

Jestem jeszcze tutaj potrzebny? Moje odbicie w lustrze powoli zanika.

Oczy nie są odbiciem duszy. Jak ateista może ją posiadać?

Ciągle okłamuję tylko siebie. Te kłamstwa już mnie nie chronią.

Zamieniłem się w cień. Nie chcę już dłużej siedzieć w tym kącie.

Świat zamienia powoli się w klatkę. Ta ciemność przytłacza mnie.