Poprzednie części: Labirynt

Labirynt

Nie wiem co mówią myśli

Których już nie słyszę

Gdy gubię się w sobie

Szukając tysiąca odpowiedzi.

Błądzę w labiryncie

Istniejącym tylko w mojej głowie

Stworzonym przeze mnie samego

Jako moje wiecznie więzienie.

Chcę unieść się ku niebu

By opuścić te przeklęte mury

Wypełnione milionem krzyków

Samotnego człowieka.

Labirynt
Autor: D4wid
Czytano 363 razy
Data dodania: 27.07.2016

Średnia ocena: 5.0 Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić25

Komentarze (9)

the_endrju 27.07.2016
Piękne :)
5 i zapraszam do mnie :D
KarolaKorman 27.07.2016
Tak, piękny wiersz, 5 :)
the_endrju 27.07.2016
Jakiś nieczuły anonim dał jeden :(
D4wid 28.07.2016
the_endrju to pewnie tak abym nie myślał ze jestem dobry
ausek 27.07.2016
Druga strofa jest świetna. ;) Podmiot liryczny zagubiony w swoich myślach, błądzący w poszukiwaniu wyjścia z beznadziejnej sytuacji... :) 5
Tina12 27.07.2016
Tak wiersz przepiękny. Ale chyba nikt nie uciekł z labiryntu myśli.
5
Johnny2x4 27.07.2016
Dobre :) Nawet bardzo :) Zapraszam do siebie, bo na mnie nałożyli embargo jakieś i nikt nie komentuje :P
D4wid 28.07.2016
Boję się czytać twoje wiersze bo mi wtedy ego maleje
NataliaO 28.07.2016
Dobry wiersz; Podoba mi się 5:)

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania