Poprzednie częściLaboratorium...

Laboratorium 2 - Prolog

Właśnie wróciłam ze szkoły, zmęczona po całodziennym wysiłku umysłowym. Kiwnęłam głową siostrze, leżącej na moim niezasłanym łóżku. Leniwe usiadłam przy biurku, słysząc, jak za ciekną ścianą pokoju, matka chodzi zdenerwowana w tę i z powrotem po naszej malutkiej kuchni.

- Co się stało? - Spytałam cicho, wyczuwając dziwną atmosferę. Letaliss, w skrócie wyjaśniła mi, że tata jest w areszcie za pobicie i zrobienie krzywdy jakiejś niewinnej kobiecie, i teraz czekamy na telefon z policji. - A co to znaczy, że zrobił jej krzywdę? - Spytałam naiwnie, rozpakowując swój ciężki plecak.

- Dowiesz się, jak będziesz duża. - Siostra najwyraźniej się speszyła, a chwilę później usłyszałyśmy dźwięk wyczekiwanego telefonu. Letaliss od razu poszła podsłuchiwać, a ja spokojnie układałam książki i zeszyty na specjalnych półkach. Gdy wróciła, jej szara twarz zdradziła mi, że nie były to dobre wieści. Cichy płacz matki tylko mnie upewnił.

- Co z tatą? - Spytałam cichym głosikiem, czując jak drżą mi ręce.

- Tata już nie wróci. - W jej głosie brzmiał smutek, drżąca warga zdradzała rozterkę.

- Taty już nie będzie?! - Krzyknęłam przerażona tą nagłą wieścią, jednak umilkłam słysząc płacz naszej matki, a zaraz po tym trzask szkła.

- Zamknijcie się, zaplute bękarty! - Krzyczała, idąc krok po kroku w stronę naszego pokoju.

- Mamo! - Siostra zatkała mi uszy, choć i tak wszystko usłyszałam.

- Jaka mamo! Wasz ojciec zrobił was z każdą, bez mojej wiedzy... - Tu zrobiła krótką pauzę. - Wiecie ile razy budziłam się w ich obecności, niczym jedna z nich?! Tak właśnie wasz ojciec szanował mnie, tą która was przygarnęła! - Weszła do naszego pokoju, cała zapłakana, ze zbitą butelką w ręku.

- Mówisz to przy małym dziecku! - Siostra dzielnie broniła mnie przez tą przemową, jednakże żadna z nas nie przewidziała tego, co matka zrobiła.

Rzuciła się na mnie, dzierżąc szkło w jednej z rąk. Zamknęłam oczy, chroniąc się rączkami. Słyszałam krzyk, a zaraz po tym całkowitą ciszę, przerywaną ciężkim oddechem. Odważyłam się otworzyć oczy, moja siostra, leżała pod ścianą, z zakrwawioną bluzką. Ciemna ciecz brudziła beżowy dywan, a ja ponownie zaczęłam płakać, by potem skupić się na matce. Patrzyła na zakrwawioną butelkę, nie dowierzając temu, co widzi. Spojrzała następnie na mnie, kulącą się na środku pokoju. Uniosła rękę, by mnie zaatakować, jednak zanim to zrobiła, rozległ się ogłuszający strzał. Wrzasnęłam, płacząc w niebo głosy pewna, że zaraz mama zrobi mi krzywdę, jednak gdy po paru minutach otworzyłam oczy, dojrzałam chłopaka, dzierżącego pistolet. Kucał przy ciele leżącej przede mną matki. Nie widziałam jego twarzy, zasłaniał ją szaro czarną bandaną. Czując na sobie moje spojrzenie, odezwał się cicho, nie podnosząc na mnie wzroku.

- Chodź, zaraz przyjadą gliny. Zaufaj mi, zaopiekuję się tobą.

Wcale nie miało to tak zabrzmieć, ale w jednej chwili moje dziecięce serduszko mu uwierzyło.

 

~ Przepraszam że tak dawno nic nie dodawałam. Dopadło mnie lenistwo... niestety. Ale postaram się poprawić. ~

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (21)

  • CheckYourRed 04.03.2017
    Druga wersja? Nie mogę się doczekać. :) Zostawiam 5 dla pokonania lenia.
  • Oia 04.03.2017
    Dziękuję~ To nie druga wersja, raczej drugi sezon ^^
  • Emi Ayo 04.03.2017
    Ciekawie się zapowiada :D fajny prolog. I od razu brutalne sceny :P zgadnij jaką dam ocenę ;)
  • Oia 04.03.2017
    Hmmm... co za trudna łamigłówka ^^ Dziękuję
  • Emi Ayo 04.03.2017
    Oia oczywiście dałam 5 :)
  • Mrocznaa 04.03.2017
    Kurcze, jestem ciekawa, co dalej :D Bardzo ciekawy, a zarazem tajemniczy prolog. Daje 5 i mam nadzieję, że pokonasz lenistwo ;)
  • Oia 04.03.2017
    Już ja o to zadbam, nie lubię być leniwa ^^
  • Mrocznaa 04.03.2017
    Oia cieszę się, bo już nie mogę doczekać się kolejnej części ;)
  • Adam T 04.03.2017
    Patrzę i oczom nie wierzę. Laborartorium 2?! Pierwsze było fajne, ale fakt faktem, za szybko się skończyło, z tym większą ciekawością zacznę czytać drugie, bo jeszcze nie czytałem :)) Na razie bez oceny, odezwę się jeszcze "przeczytalnie" :))
  • Oia 04.03.2017
    Druga część będzie o wiele dłuższa. Mam szczerą nadzieję, bo w mojej głowie wygląda na długie ^^
  • Adam T 04.03.2017
    Nie przepraszaj :) Warto było poczekać :)) Bardzo dobry wstęp do opowieści. Jestem pozytywnie zaskoczony i mam nadzieję, że szybko wrzucisz kolejne części. Na szczęście są jeszcze na opowi autorzy, na których można polegać :))
  • Oia 04.03.2017
    Dziękuję że tak wiernie czytasz moje opowiastki :) Niezmiernie mnie to cieszy, i daje motywację.
  • Emi Ayo 04.03.2017
    Właśnie Adam T ma rację nie masz za co przepraszać ;)
  • 5głowa Hydra 04.03.2017
    "drżącym głosikiem, czując jak drżą mi ręce." - zamieniłbym to tutaj na jakiś synonim
    "Bandamą" - bandaną

    Niestety, nie czytałem pierwszej części i niezbyt ogarniam fabułę, dlatego zawracam w tył i lecę czytać. Piątka
  • Oia 05.03.2017
    dzięki, błędy poprawię.
  • Tanaris 04.03.2017
    Za pobudzenie mojej ciekawości dam 5 :) Cieszę się, że postanowiłaś napisać drugą serię. Pozdrawiam serdecznie <3
  • Freya 05.03.2017
    "dywan,a ja ponownie" - spacja
    "szaro czarną bandamą." - bandaną
    No, no... zaczynasz wreszcie trochę więcej robić w formie przekazu subiektywnego. Może być ciekawie... Pzdr. :)
  • Pasja 05.03.2017
    No i znowu tajemniczość mroczna, dobrze powracać. 5 Pozdrawiam serdecznie
  • Oia 05.03.2017
    Dziękuję. Tak sobie myślę, że debiutanckie utwory, charakteryzują autorów ^^ Zawsze po nich są rozpoznawalni itp...
  • Arisu 11.03.2017
    Łooo...Dlaczego ja dopiero teraz to czytam? Po przeczytaniu pierwszej części faktycznie miałam pewnego rodzaju "niedosyt" - nie wiem jak to nazwać - więc wyobraź sobie moją rozradowaną buziulkę na widok tego cuda. Zostawiam zasłużone 5 i czytam dalej bo moja ciekawość rozerwie mnie chyba od środka. Uwielbiam twoje opowiadania, które zawsze są bogate w emocje, odpowiedni klimat itp.
  • Oia 12.03.2017
    Dziękuję, że tak to wszystko odbierasz :D To bardzo ważna dla mnie motywacja

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania