Lament

Czym się stało moje życie? Nie potrafię tego pojąć. Kiedyś moje myśli były bardziej normalne. Od pewnego czasu widze świat w tych ciemnych barwach. Chciałbym się dowiedzieć jak to możliwe. Szukałem chyba leku na samotność, z którą nie potrafiłem żyć od czasu zerwania. Wydaje mi się, że właśnie wtedy moje życie się zmieniło. Coś we mnie chyba pękło? Ciągle wszystko się psuje. Czasami mam te przebłyski, że będzie lepiej, ale bywa to bardzo rzadko. Wszystko co robię kończy się źle. Jakieś 6 dni przed wakacjami zostawiła mnie dziewczyna potem jeszcze z nią pisałem bo to było tak, że ona coś tam mówiła, że jest szansa, a na koniec powiedzmy, że dała mi kopa bo powiedziała, że mnie nie kocha, a potem zaczęła chodzić z swoim przyjacielem. Jak ja sobie z tym radziłem? W domu mam hantle. Zacząłem ćwiczyć. Tak chyba lajtowo 15 serii po 10 powtórzeń z 10 kg i 15 serii po 40 brzuszków. Jak to się skończyło? No jak taki geniusz jak ja zaczyna to wiadomo. Po 6 dniach ćwiczeń zrobiłem sobie coś z nadgarstkiem. Poszedłem do lekarza po dwóch tygodniach bo ból nie ustępował. Okazało się, że to nic takiego, ale nie mogę ćwiczyć przez miesiąc. Jeszcze wcześniej zacząłem pisać swoje myśli zawsze trochę pomagało bo przyjaciele tylko mówili ,,weź się kurwa ogarnij". No dobra nie mogę ćwiczyć to nie ćwiczyłem, ale było kiepsko. Każdego dnia chce mi się płakać. Dobra to na czym ja skończyłem? Pewnie Ciebie zanudza ta moja śmieszna historyjka. Wakacje ogólnie minęły mi w domu. Starałem sobie poradzić z tym rozstaniem, ale nie potrafię. Ogólnie to ciągle o tym myślę i to się za mną ciągnie. No jeszcze w wakacje poznałem 3 dziewczyny, ale to chyba tylko po to aby poczuć się lepiej. Tak byłem dupkiem co nie wierzy w miłość. Dobra i tak sobie mi mijały dnie i noce. Teraz ostatnio hmm czyli dajmy, że z 2-3 tygodnie temu poznałem nową dziewczynę do, której coś poczułem. Ale jak to ja musiałem zjebać. Jak? Chyba dokładnie tydzień temu ona do mnie napisała, że ma zły humor. Zapytałem się o co chodzi. Okazało się, że była w szpitalu bo jej matka ma jakieś problemy z sercem. Miała z 40 km do domu. Wróciła do jednego miasta i jakieś 20 km zostało. Chłopak jej matki nie chciał jej odwieść, a ojciec też tego nie chciał zrobić. Wysłała mi zdjęcie jak ona płacze no to coś we mnie pękło bo mi na niej zależy. Mówiła, że jest jej zimno i jest chora. Jeszcze bolała ją kostka bo spadła parę dni wczesniej z schodów. Mówiła, że będzie przechodziła niedaleko mojego domu (około 1km) potem, że pojedzie innym autobusem i będzie wtedy miała do domu z 3-4 km. Pytałem się czymam iść a ona, że nie chce nikogo widziec, ale jak to ja. Posłuchałem tym razem serca. Nie wiedziałem czy będzie w tym miejscu. Sprwadziłem autobus, którym ma przyjechać. Miałem 15 min aby przejść z 3 km. Więc co? Ubieram się biorę kurtkę (dla niej) i biegnę te 3 km z kolką :D (schudłem 15-17 kg i dopiero zaczynam robić kondycje) więc dla mnie te 3 km to była katorga. Piszę do niej i się pytam gdzie ona jest. Nie chciała mi powiedzieć. Trochę się wkurzyłem i dalej pisałem aby powiedziała. Potem się wkurzyłem i napisałem aby nie płakała potem że wszyscy mają ją w dupie i właśnie przez tą sytuację ona nie chce mnie znać, a raczej nie chce już mnie. No i tak się zakończyła ta znajomość. Ehh jak już ma być dobrze to jest źle. Jeszcze wcześniej napisała do mnie koleżanka mojej byłej, że jednak moja była mnie kocha i chce ze mną być. A ja co? Jak głupi w to wierze i zacząłem z nią pisać. Miałem się z nią spotkać, ale ona nie ma czasu. Zerwała z tym przyjacielem bo niby czują do siebie miłość jak rodzeństwo. Jednak ona nie ma dla mnie czasu bo spędza go z nim w jego warsztacie. No i już sam nie wiem. Co jeszcze mi sie nie udaje? Chyba z 2 tygodnie temu brat kupił drążek super co nie? Zacząłem ćwiczyć z planem treningowym znalezionym w internecie. Jak to się skończyło? Nie dość, że znowu zaczął mnie boleć nadgarstek (ten kontuzjowany) to sobie coś chyba naciągnąłem w ręce albo coś i nie mogę ćwiczyć bo za bardzo boli. Nawet zacząłem biegąć. Super pierwszego dnia z 4 km drugiego 3 km a trzeciego 2.8km. I co? No wiadomo jak to ja. Musi się coś zjebać. Zachorowałem.... Ja tego nie rozumiem. Wszystko mi się sypie. Wszystko się psuje...